“SaŖghuddesapatta½ deth±”ti vutte “ki½ ±harissas²”ti avatv± pakatiµhitik±ya evag±hetabba½. Yo pana p±y±so v± rasapiŗ¹ap±to v± nicca½ labbhati, evar³p±na½ paŗ²tabhojan±na½±veŗik± µhitik± k±tabb±, tath± sapariv±r±ya y±guy± mahaggh±na½ phal±na½ paŗ²t±nańcakhajjak±na½. Pakatibhattay±guphalakhajjak±na½ ek±va µhitik± k±tabb±. “Sappi½±hariss±m²”ti vutte sabbasapp²na½ ek±va µhitik± vaµµati, tath± sabbatel±na½. “Madhu½±hariss±m²”ti vutte pana madhuno ek±va µhitik± vaµµati, tath± ph±ŗitassa laµµhimadhuk±d²nańcabhesajj±na½. Sace pana gandham±la½ saŖghuddesa½ denti, piŗ¹ap±tikassa vaµµati, na vaµµat²ti?¾misasseva paµikkhittatt± vaµµati. “SaŖgha½ uddissa dinnatt± pana na gahetabban”tivadanti.

Uddesabhattakath± niµµhit±.

210. Nimantana½ puggalika½ ce, sayameva issaro. SaŖghika½ pana uddesabhatte vuttanayenevag±hetabba½. Sace panettha d³to byatto hoti, “bhante, r±jagehe bhikkhusaŖghassa bhatta½gaŗhath±”ti avatv± “bhikkha½ gaŗhath±”ti vadati, piŗ¹ap±tik±nampi vaµµati. Atha d³toabyatto “bhatta½ gaŗhath±”ti vadati, bhattuddesako byatto “bhattan”ti avatv± “bhante tumhe y±tha, tumhe y±th±”ti vadati, evampi piŗ¹ap±tik±nampi vaµµati,“tumh±ka½, bhante, paµip±µiy± bhatta½ p±puŗ±t²”ti vutte pana na vaµµati. Sacenimantitu½ ±gatamanusso ±sanas±la½ pavisitv± “aµµha bhikkh³ deth±”ti v± “aµµhapatte deth±”ti v± vadati, evampi piŗ¹ap±tik±na½ vaµµati, “tumhe ca tumhe cagacchath±”ti vattabba½. Sace “aµµha bhikkh³ detha, bhatta½ gaŗhatha, aµµha patte detha, bhatta½gaŗhath±”ti v± vadati, paµip±µiy± g±hetabba½. G±hentena pana vicchinditv± “bhattan”tiavadantena “tumhe ca tumhe ca gacchath±”ti vutte piŗ¹ap±tik±na½ vaµµati. “Bhante,tumh±ka½ patta½ detha, tumhe eth±”ti vutte pana “s±dhu up±sak±”ti gantabba½.“SaŖghato uddisitv± tumhe eth±”ti vuttepi µhitik±ya g±hetabba½.
Nimantanabhattagharato pana pattatth±ya ±gatassa uddesabhatte vuttanayeneva µhitik±ya patto d±tabbo.Eko “saŖghato paµip±µiy± pattan”ti avatv± kevala½ “eka½ patta½ deth±”ti vatv±agg±hiteyeva patte yassa kassaci patta½ gahetv± p³retv± ±harati, ta½ pattas±mikassevahoti. Uddesabhatte viya µhitik±ya na g±hetabba½. Idh±pi yo ±gantv± tuŗh²bh³totiµµhati, so “kassa santika½ ±gatos²”ti v± “kassa patta½ harissas²”ti v±na vattabbo. Pucch±sabh±gena hi “tumh±ka½ santika½ ±gato, tumh±ka½ patta½hariss±m²”ti vadeyya, tato so bhikkhu bhikkh³hi jigucchan²yo assa. “Kuhi½gacchasi, ki½ karonto ±hiŗ¹as²”ti pana vutte “tassa pattatth±ya ±gatomh²”ti vadantassapaµip±µibhattaµµhitik±ya gahetv± patto d±tabbo. “Bhattaharaŗapatta½ deth±”ti vuttepipaµip±µibhattaµµhitik±ya eva d±tabbo. Sace ±haritv± “sabbo saŖgho bhuńjat³”ti vadati,bh±jetv± bhuńjitabba½. Pattas±mikassa atikkantampi µhitika½ µhapetv± ańńa½ paµip±µibhatta½g±hetabba½.
Eko p±tiy± bhatta½ ±haritv± “saŖghassa damm²”ti vadati, ±lopabhattaµµhitikato paµµh±ya±lopasaŖkhepena bh±jetabba½. Sace pana tuŗh²bh³to acchati, “kassa te ±bhata½, kassad±tuk±mos²”ti na vattabbo. Sace pana “kuhi½ gacchasi, ki½ karonto±hiŗ¹as²”ti vutte pana “saŖghassa me bhatta½ ±bhata½, ther±na½ me bhatta½ ±bhatan”tivadati, gahetv± ±lopabhattaµµhitik±ya bh±jetabba½. Sace pana eva½ ±bhata½ bhatta½ bahuhoti, sakalasaŖghassa pahoti, abhihaµabhikkh± n±ma, piŗ¹ap±tik±nampi vaµµati, µhitik±pucchanakicca½natthi, ther±sanato paµµh±ya patta½ p³retv± d±tabba½.
Up±sako saŖghattherassa v± ganthadhutaŖgavasena abhińń±tassa v± bhattuddesakassa v± pahiŗati “amh±ka½bhattagahaŗatth±ya aµµha bhikkh³ gahetv± ±gacchath±”ti, sacepi ń±ti-upaµµh±kehi pesita½hoti, ime tayo jan± pucchitu½ na labhanti, ±ru¼h±yeva m±tika½. SaŖghato aµµha bhikkh³uddis±petv± attanavamehi gantabba½. Kasm±? BhikkhusaŖghassa hi ete bhikkh³ niss±yal±bho uppajjat²ti. GanthadhutaŖg±d²hi pana anabhińń±to ±v±sikabhikkhu ±pucchitu½labhati, tasm± tena “ki½ saŖghato gaŗh±mi, ud±hu ye j±n±mi, tehi saddhi½ ±gacch±m²”tim±tika½ ±ropetv± yath± d±yak± vadanti, tath± paµipajjitabba½. “Tumh±ka½ nissitakev± ye v± j±n±tha, te gahetv± eth±”ti vutte pana ye icchanti, tehi saddhi½ gantu½labhati. Sace “aµµha bhikkh³ pahiŗath±”ti pesenti, saŖghatova pesetabb±. Attan± saceańńasmi½ g±me sakk± hoti bhikkh± labhitu½, ańńo g±mo gantabbo. Na sakk± cehoti labhitu½, soyeva g±mo piŗ¹±ya pavisitabbo.
Nimantitabhikkh³ ±sanas±l±ya nisinn± honti, tatra ce manuss± “patte deth±”ti ±gacchanti,animantitehi na d±tabb±, “ete nimantit± bhikkh³”ti vattabba½, “tumhepi deth±”tivutte pana d±tu½ vaµµati. Ussav±d²su manuss± sayameva pariveŗ±ni ca padh±naghar±ni cagantv± tipiµake ca dhammakathike ca bhikkhusatenapi saddhi½ nimantenti, tad± tehiye j±nanti, te gahetv± gantu½ vaµµati. Kasm±? Na hi mah±bhikkhusaŖghena atthik±manuss± pariveŗapadh±naghar±ni gacchanti, sannip±taµµh±natova yath±satti yath±bala½ bhikkh³gaŗhitv± gacchant²ti.
Sace pana saŖghatthero v± ganthadhutaŖgavasena abhińń±to v± bhattuddesako v±ańńatra v± vassa½ vasitv± katthaci v± gantv± puna sakaµµh±na½ ±gacchati, manuss± ca±gantukassa sakk±ra½ karonti, ekav±ra½ ye j±nanti, te gahetv± gantabba½. Paµibaddhak±lato paµµh±ya dutiyav±re ±raddhe saŖghatoyeva gahetv± gantabba½. Abhinava-±gantuk±va hutv±“ń±t² v± upaµµh±ke v± passiss±m²”ti gacchanti, tatra ce tesa½ ń±t² ca upaµµh±k±ca sakk±ra½ karonti, ettha pana ye j±nanti, te gahetv± gantumpi vaµµati. Yo panaatil±bh² hoti, sakaµµh±nańca ±gantukaµµh±nańca ekasadisa½, sabbattha manuss± saŖghabhatta½ sajjetv±vanis²danti, tena saŖghatova gahetv± gantabbanti aya½ nimantane viseso. Avaseso sabbapańhouddesabhatte vuttanayeneva veditabbo. Kurundiya½ pana “aµµha mah±there deth±tivutte aµµha mah±ther±va d±tabb±”ti vutta½. Esa nayo majjhim±d²su. Sace pana avisesetv±“aµµha bhikkh³ deth±”ti vadati, saŖghato d±tabb±ti.

Nimantanabhattakath± niµµhit±.

211. Sal±kabhatta½ pana “anuj±n±mi, bhikkhave, sal±k±ya v± paµµik±ya v± upanibandhitv±opuńjitv± bhatta½ uddisitun”ti (c³¼ava. 326) vacanato rukkhas±ramay±ya sal±k±yav± ve¼uvil²vat±lapaŗŗ±dimay±ya paµµik±ya v± “asukassa n±ma sal±kabhattan”ti eva½akkhar±ni upanibandhitv± pacchiya½ v± c²varabhoge v± katv± sabbasal±k±yo opuńjitv±punappuna½ heµµhupariyavasena ±lo¼etv± pańcaŖgasamann±gatena bhattuddesakena sace µhitik±atthi, µhitikato paµµh±ya, no ce atthi, ther±sanato paµµh±ya sal±k± d±tabb±. Pacch±±gat±nampi ek±baddhavasena d³re µhit±nampi uddesabhatte vuttanayeneva d±tabb±.
Sace vih±rassa samantato bah³ gocarag±m±, bhikkh³ pana na bah³, g±mavasenapi sal±k± p±puŗanti.“Tumh±ka½ asukag±me sal±kabhatta½ p±puŗ±t²”ti g±mavaseneva g±hetabba½. Eva½g±hentena sacepi ekamekasmi½ g±me n±nappak±r±ni saµµhi sal±kabhatt±ni, sabb±nigahit±neva honti. Tassa pattag±masam²pe ańń±nipi dve t²ŗi sal±kabhatt±ni onti, t±ni tasseva d±tabb±ni. Na hi sakk± tesa½ k±raŗ± ańńa½ bhikkhu½ pahiŗitunti.
Sace ekaccesu g±mesu bah³ni sal±kabhatt±ni sallakkhetv± sattannampi aµµhannampi bhikkh³na½d±tabb±ni. Dentena pana catunna½ pańcanna½ bhatt±na½ sal±k±yo ekato bandhitv± d±tabb±.Sace ta½ g±ma½ atikkamitv± ańńo g±mo hoti, tasmińca ekameva sal±kabhatta½, ta½pana p±tova denti, tampi etesu bhikkh³su ekassa niggahena datv± “p±tova ta½ gahetv±pacch± orimag±me itar±ni bhatt±ni gaŗh±h²”ti vattabbo. Sace orimag±me sal±kabhattesuaggahitesveva gahitasańń±ya gacchati, parabh±gag±me sal±kabhatta½ gahetv± puna vih±ra½±gantv± itar±ni gahetv± orimag±mo gantabbo. Na hi bahis²m±ya saŖghal±bho g±hetu½labbhat²ti aya½ nayo kurundiya½ vutto. Sace pana bhikkh³ bah³ honti, g±mavasenasal±k± na p±puŗanti, v²thivasena v± v²thiya½ ekagehavasena v± ekakulavasena v±g±hetabba½. V²thi-±d²su ca yattha bah³ni bhatt±ni, tattha g±me vuttanayeneva bah³na½bhikkh³na½ g±hetabb±ni, sal±k±su asati uddisitv±pi g±hetabb±ni.
212. Sal±kad±yakena pana vatta½ j±nitabba½. Tena hi k±lasseva vuµµh±ya pattac²vara½gahetv± bhojanas±la½ gantv± asammaµµhaµµh±na½ sammajjitv± p±n²ya½ paribhojan²ya½ upaµµh±petv±“id±ni bhikkh³hi vatta½ kata½ bhavissat²”ti k±la½ sallakkhetv± ghaŗµi½ paharitv±bhikkh³su sannipatitesu paµhamameva v±rag±me sal±kabhatta½ g±hetabba½, “tuyha½ asukasmi½n±ma v±rag±me sal±k± p±puŗ±ti, tatra gacch±”ti vattabba½. Sace abhirekag±vute g±mohoti, ta½ divasa½ gacchant± kilamanti, “sve tuyha½ v±rag±me p±puŗ±t²”ti ajjevag±hetabba½. Yo v±rag±ma½ pesiyam±no na gacchati, ańńa½ sal±ka½ maggati, na d±tabb±.Saddh±nańhi manuss±na½ puńńah±ni ca saŖghassa ca l±bhacchedo hoti, tasm± tassa dutiyepitatiyepi divase ańń± sal±k± na d±tabb±, “attano pattaµµh±na½ gantv± bhuńj±h²”tivattabbo, t²ŗi pana divas±ni agacchantassa v±rag±mato orimav±rag±me sal±k± g±hetabb±.Tańce na gaŗh±ti, tato paµµh±ya tassa ańńa½ sal±ka½ d±tu½ na vaµµati, daŗ¹akamma½ da¼ha½k±tabba½ Saµµhito v± paŗŗ±sato v± na parih±petabba½. V±rag±me g±hetv±vih±rav±ro g±hetabbo, “tuyha½ vih±rav±ro p±puŗ±t²”ti vattabba½. Vih±rav±rikassadve tisso y±gusal±k±yo tisso catasso bhattasal±k±yo ca d±tabb±, nibaddha½ katv±pana na d±tabb±. Y±gubhattad±yak± hi “amh±ka½ y±gubhatta½ vih±ragopak±vabhuńjant²”tiańńathatta½ ±pajjeyyu½, tasm± ańńesu kulesu d±tabb±.
Sace vih±rav±rik±na½ sabh±g± ±haritv± denti, icceta½ kusala½. No ce, v±ra½gahetv± tesa½ y±gubhatta½ ±har±petabba½, t±va nesa½ sal±k± ph±tikammameva bhavanti.Vassaggena pattaµµh±ne pana ańńampi paŗ²tabhattasal±ka½ gaŗhitu½ labhantiyeva. Atireka-uttaribhaŖgassaekac±rikabhattassa visu½ µhitika½ katv± sal±k± d±tabb±. Sace yena sal±k±laddh±, so ta½ divasa½ ta½ bhatta½ na labhati, puna divase g±hetabba½. Bhattańńeva labhati,na uttaribhaŖga½, evampi puna g±hetabba½. Kh²rabhattasal±k±yapi eseva nayo. Sace panakh²rameva labhati, na bhatta½, kh²ral±bhato paµµh±ya puna na g±hetabba½. Dve t²ŗi ekac±rikabhatt±niekasseva p±puŗanti, dubbhikkhasamaye saŖghanavakena laddhak±le vijaµetv± visu½ g±hetabb±ni.P±katikasal±kabhatta½ aladdhassapi punadivase g±hetabba½.
Sace khuddako vih±ro hoti, sabbe bhikkh³ ekasambhog±, ucchusal±ka½ g±hentenayassa kassaci sammukh²bh³tassa p±petv± mah±ther±d²na½ div± tacchetv± d±tu½ vaµµati.Rasasal±ka½ p±petv± pacch±bhattampi pariss±vetv± ph±ŗita½ v± k±retv± piŗ¹ap±tik±d²nampid±tabba½, ±gantuk±na½ ±gat±n±gatabh±va½ ńatv± g±hetabb±. Mah±-±v±se µhitika½katv± g±hetabb±. Takkasal±kampi sabh±gaµµh±ne p±petv± v± dh³m±petv± pac±petv±v± ther±na½ d±tu½ vaµµati. Mah±-±v±se vuttanayeneva paµipajjitabba½.Phalasal±kap³vasal±kabhesajjagandham±l±sal±k±yopivisu½ µhitik±ya g±hetabb±. Bhesajj±disal±k±yo cettha kińc±pi piŗ¹ap±tik±nampivaµµanti, sal±kavasena pana g±hitatt± na s±ditabb±. Aggabhikkh±matta½ sal±kabhatta½ denti,µhitika½ pucchitv± g±hetabba½. Asatiy± µhitik±ya ther±sanato paµµh±ya g±hetabba½.Sace t±dis±ni bhatt±ni bah³ni honti, ekekassa bhikkhuno dve t²ŗi d±tabb±ni.No ce, ekekameva datv± paµip±µiy± gat±ya puna ther±sanato paµµh±ya d±tabba½. Atha antar±vaupacchijjati, µhitik± sallakkhetabb±. Yadi pana t±disa½ bhatta½ nibaddhameva hoti, yassap±puŗ±ti, so vattabbo “laddh± v± aladdh± v± svepi gaŗheyy±s²”ti. Eka½ anibaddha½hoti, labhanadivase pana y±vadattha½ labhati. Alabhanadivas± bahutar± honti, ta½ yassa p±puŗ±ti,so alabhitv± “sve gaŗheyy±s²”ti vattabbo.