Sace sakavih±rato añña½ vih±ra½ gacchante bhikkh³ disv± koci uddesabhatta½ uddis±peti,y±va anto-upac±re v± upac±ras²maµµhakehi saddhi½ vuttanayena ek±baddh± v± honti, t±vasakavih±re µhitik±vasena g±hetabba½. Bahi-upac±re µhit±na½ dinna½ pana “saªghato, bhante,ettake n±ma bhikkh³ uddisath±”ti vutte sampattasampatt±na½ g±hetabba½. Tatthadv±dasahatthantara½ avijahitv± ek±baddhanayena d³re µhit±pi sampatt±yev±ti veditabb±.Sace ya½ vih±ra½ gacchanti, tattha paviµµh±na½ ±rocenti, tassa vih±rassa µhitik±vasenag±hetabba½. Sacepi g±madv±re v± v²thiya½ v± catukke v± antaraghare v± bhikkh³disv± koci saªghuddesa½ ±roceti, tasmi½ tasmi½ µh±ne anto-upac±ragat±na½ g±hetabba½.
Ghar³pac±ro cettha ekaghara½ ek³pac±ra½, ekaghara½ n±n³pac±ra½, n±n±ghara½ ek³pac±ra½,n±n±ghara½ n±n³pac±ranti imesa½ vasena veditabbo. Tattha ya½ ekakulassa ghara½ ekava¼añja½hoti, ta½ suppap±taparicchedassa anto ek³pac±ra½ n±ma, tatthuppanno uddesal±bhoekasmi½ upac±re bhikkh±c±ravattenapi µhit±na½ sabbesa½ p±puº±ti. Eta½ ekaghara½ek³pac±ra½ n±ma. Ya½ pana ekaghara½ dvinna½ bhariy±na½ sukhavih±ratth±ya majjhe bhitti½uµµhapetv± n±n±dv±rava¼añja½ kata½, tatthuppanno uddesal±bho bhitti-antarikassa na p±puº±ti,tasmi½ tasmi½ µh±ne nisinnasseva p±puº±ti. Eta½ ekaghara½ n±n³pac±ra½ n±ma.Yasmi½ pana ghare bah³ bhikkh³ nimantetv± antogehato paµµh±ya ek±baddhe katv± paµivissakaghar±nipip³retv± nis²d±penti, tattha uppanno uddesal±bho sabbesa½ p±puº±ti. Yampi n±n±kulassanivesana½ majjhe bhitti½ akatv± ekadv±reneva va¼añjanti, tatr±pi eseva nayo. Eta½n±n±ghara½ ek³pac±ra½ n±ma. Yo pana n±n±nivesanesu nisinn±na½ bhikkh³na½ uddesal±bhouppajjati, kiñc±pi bhitticchiddena bhikkh³ dissanti, tasmi½ tasmi½ nivesane nisinn±na½yevap±puº±ti. Eta½ n±n±ghara½ n±n³pac±ra½ n±ma.
Yo pana g±madv±rav²thicatukkesu aññatarasmi½ µh±ne uddesabhatta½ labhitv± aññasmi½ bhikkhusmi½asati attanova p±puº±petv± dutiyadivasepi tasmi½yeva µh±ne añña½ labhati, tena ya½añña½ navaka½ v± vu¹¹ha½ v± bhikkhu½ passati, tassa g±hetabba½. Sace koci natthi,attanova p±petv± bhuñjitabba½. Sace ±sanas±l±ya nis²ditv± k±la½ paµim±nentesubhikkh³su koci ±gantv± “saªghuddesapatta½ detha, uddesapatta½ detha, saªghato uddisitv± patta½detha, saªghika½ patta½ deth±”ti v± vadati, uddesapatta½ µhitik±ya g±hetv± d±tabba½.“Saªghuddesabhikkhu½ detha, saªghato uddisitv± bhikkhu½ detha, saªghika½ bhikkhu½ deth±”tivuttepi eseva nayo.
Uddesako panettha pesalo lajj² medh±v² icchitabbo, tena tikkhattu½ µhitika½pucchitv± sace koci µhitika½ j±nanto natthi, ther±sanato g±hetabba½. Sace pana“aha½ j±n±mi, dasavassena laddhan”ti koci bhaºati, “atth±vuso, dasavass± bhikkh³”tipucchitabba½. Sace tassa sutv±va “dasavassamha dasavassamh±”ti bah³ ±gacchanti, “tuyha½p±puº±ti, tuyha½ p±puº±t²”ti agatv± “sabbe appasadd± hoth±”ti vatv± paµip±µiy±µhapetabb±, µhapetv± “kati bhikkh³ icchath±”ti up±sako pucchitabbo, “ettaken±ma, bhante”ti vutte “tuyha½ p±puº±ti, tuyha½ p±puº±t²”ti avatv± sabbanavakassavassaggañca utu ca divasabh±go ca ch±y± ca pucchitabb±. Sace ch±y±yapi pucchiyam±n±yaañño vu¹¹hataro ±gacchati, tassa d±tabba½. Atha ch±ya½ pucchitv± “tuyha½ p±puº±t²”tivutte vu¹¹hataro ±gacchati, na labhati. Kath±papañcena hi nisinnassapi nidd±yantassapig±hita½ sugg±hita½, atikkanta½ su-atikkanta½. Bh±jan²yabhaº¹añhi n±meta½ sampattassevap±puº±ti, tattha sampattabh±vo upac±rena paricchinditabbo. ¾sanas±l±ya ca antoparikkhepoupac±ro, tasmi½ µhitassa l±bho p±puº±ti.
Koci ±sanas±lato aµµha uddesapatte ±har±petv± satta patte paº²tabhojan±na½, eka½ udakassap³retv± ±sanas±la½ pahiºati, gahetv± ±gat± kiñci avatv± bhikkh³na½ hatthesupatiµµhapetv± pakkamanti, yena ya½ laddha½, tasseva ta½ hoti. Yena pana udaka½ laddha½,tassa atikkantampi µhitika½ µhapetv± añña½ uddesabhatta½ g±hetabba½, tañca l³kha½ v±labhatu paº²ta½ v± tic²varapariv±ra½ v±, tasseva ta½ hoti. ¿diso hissa puññaviseso,udaka½ pana yasm± ±misa½ na hoti, tasm± añña½ uddesabhatta½ labhati. Sace pana te gahetv±±gat± “ida½ kira, bhante, sabba½ bh±jetv± bhuñjath±”ti vatv± gacchanti, sabbehibh±jetv± bhuñjitv± udaka½ p±tabba½. “Saªghato uddisitv± aµµha mah±there detha, majjhimedetha, navake detha, paripuººavasse s±maºere detha, majjhimabh±ºak±dayo detha, mayha½ ñ±tibhikkh³deth±”ti vadantassa pana “up±saka, tva½ eva½ vadasi, µhitik±ya pana tesa½ na p±puº±t²”tivatv± µhitik±vaseneva d±tabb±. Daharas±maºerehi pana uddesabhattesu laddhesu sace d±yak±na½ghare maªgala½ hoti, “tumh±ka½ ±cariyupajjh±ye peseth±”ti vattabba½.Yasmi½ pana uddesabhatte paµhamabh±go s±maºer±na½ p±puº±ti, anubh±go mah±ther±na½, natattha s±maºer± “maya½ paµhamabh±ga½ labhimh±”ti purato gantu½ labhanti, yath±paµip±µiy±eva gantabba½. “Saªghato uddisitv± tumhe eth±”ti vutte “mayha½ aññad±pi j±nissasi,µhitik± pana eva½ gacchat²”ti µhitik±vaseneva g±hetabba½. Atha “saªghuddesapatta½ deth±”tivatv± agg±hiteyeva patte yassa kassaci patta½ gahetv± p³retv± ±harati, ±haµampiµhitik±ya eva g±hetabba½.
Eko “saªghuddesapatta½ ±har±”ti pesito “bhante, eka½ patta½ detha, nimantanabhatta½±hariss±m²”ti vadati, so ce “uddesabhattagharato aya½ ±gato”ti ñatv± bhikkh³hi“nanu tva½ asukagharato ±gato”ti vutto “±ma, bhante, na nimantanabhatta½, uddesabhattan”tibhaºati, µhitik±ya g±hetabba½. Yo pana “eka½ patta½ ±har±”ti vutte “kintivatv± ±har±m²”ti vatv± “yath± te ruccat²”ti vutto ±gacchati, aya½ vissaµµhad³ton±ma. Uddesapatta½ v± paµip±µipatta½ v± puggalikapatta½ v± ya½ icchati, ta½ etassa d±tabba½.Eko b±lo abyatto “uddesapatta½ ±har±”ti pesito vattu½ na j±n±ti, tuºh²bh³totiµµhati, so “kassa santika½ ±gatos²”ti v± “kassa patta½ harissas²”ti v±na vattabbo. Evañhi vutto pucch±sabh±gena “tumh±ka½ santika½ ±gatomh²”ti v±“tumh±ka½ patta½ hariss±m²”ti v± vadeyya. Tato ta½ bhikkhu½ aññe bhikkh³ jigucchant±na olokeyyu½, “kuhi½ gacchasi, ki½ karonto ±hiº¹as²”ti pana vattabbo.Tassa “uddesapattatth±ya ±gatomh²”ti vadantassa g±hetv± patto d±tabbo.
Ek± k³µaµµhitik± n±ma hoti. Rañño v± r±jamah±mattassa v± gehe atipaº²t±ni aµµhauddesabhatt±ni nicca½ d²yanti, t±ni ekac±rikabhatt±ni katv± bhikkh³ visu½ µhitik±yaparibhuñjanti. Ekacce bhikkh³ “sve d±ni amh±ka½ p±puºissant²”ti attano µhitika½sallakkhetv± gat±. Tesu an±gatesuyeva aññe ±gantuk± bhikkh³ ±gantv± ±sanas±l±yanis²danti. Taªkhaºaññeva r±japuris± ±gantv± “paº²tabhattapatte deth±”ti vadanti,±gantuk± µhitika½ aj±nant± g±henti, taªkhaºaññeva ca µhitika½ j±nanakabhikkh³ ±gantv±“ki½ g±heth±”ti vadanti R±jagehe paº²tabhattanti. Kativassatopaµµh±y±ti. Ettakavassato n±m±ti. “M± g±heth±”ti niv±retv± µhitik±yag±hetabba½. G±hite ±gatehipi, pattad±nak±le ±gatehipi, dinnak±le ±gatehipi,r±jagehato patte p³retv± ±haµak±le ±gatehipi, r±j± “ajja bhikkh³yeva ±gacchant³”tipesetv± bhikkh³na½yeva hatthe piº¹ap±ta½ deti, eva½ dinna½ piº¹ap±ta½ gahetv± ±gatak±le±gatehipi µhitika½ j±nanakabhikkh³hi “m± bhuñjitth±”ti v±retv± µhitik±yamevag±hetabba½.
Atha ne r±j± bhojetv± pattepi nesa½ p³retv± deti, ya½ ±haµa½, ta½ µhitik±ya g±hetabba½ ace pana “m± tucchahatth± gacchant³”ti thokameva pattesu pakkhitta½ hoti, ta½ nag±hetabba½. “Atha bhuñjitv± tucchapatt±va ±gacchanti, ya½ tehi bhutta½, ta½ nesa½g²v± hot²”ti mah±sumatthero ±ha. Mah±padumatthero pan±ha “g²v±kicca½ etthanatthi, µhitika½ pana aj±nantehi y±va j±nanak± ±gacchanti, t±va nis²ditabba½ siy±,eva½ santepi bhikkh³hi bhutta½ subhutta½, id±ni pattaµµh±nena g±hetabban”ti.
Eko tic²varapariv±ro satagghanako piº¹ap±to avassikassa bhikkhuno patto, vih±re ca“evar³po piº¹ap±to avassikassa patto”ti likhitv± µhapesu½. Atha saµµhivassaccayenaañño tath±r³po piº¹ap±to uppanno, aya½ ki½ avassikaµhitik±ya g±hetabbo, ud±husaµµhivassaµhitik±y±ti? Saµµhivassaµhitik±y±ti vutta½. Ayañhi bhikkhuµhitika½gahetv±yeva va¹¹hitoti. Eko uddesabhatta½ bhuñjitv± s±maºero j±to, puna ta½ bhatta½s±maºeraµhitik±ya patta½ gaºhitu½ labhati. Aya½ kira antar±bhaµµhako n±ma. Yo pana paripuººavassos±maºero “sve uddesabhatta½ labhissat²”ti ajjeva upasampajjati, atikkant± tassa µhitik±.Ekassa bhikkhuno uddesabhatta½ patta½, patto cassa na tuccho hoti, so aññassa sam²penisinnassa patta½ d±peti, ta½ ce theyy±ya haranti, g²v± hoti. Sace pana so bhikkhu“mayha½ patta½ damm²”ti sayameva deti, assa g²v± na hoti. Ath±pi tena bhattena anatthikohutv± “ala½ mayha½, taveta½ bhatta½ dammi, patta½ pesetv± ±har±peh²”tiañña½ vadati, ya½ tato ±har²yati, sabba½ pattas±mikassa hoti. Patta½ ce theyy±yaharanti, suhaµo, bhattassa dinnatt± g²v± na hoti.
Vih±re dasa bhikkh³ honti, tesu nava piº¹ap±tik±, eko s±diyanako, “dasa uddesapattedeth±”ti vutte piº¹ap±tik± gahetu½ na icchanti. Itaro bhikkhu “sabb±ni mayha½p±puºant²”ti gaºh±ti, µhitik± na hoti. Ekeka½ ce p±petv± gaºh±ti, µhitik±tiµµhati. Eva½ g±hetv± dasahipi pattehi ±har±petv± “bhante, mayha½ saªgaha½ karoth±”tinava patte piº¹ap±tik±na½ deti, bhikkhudattiya½ n±meta½, gahetu½ vaµµati. Sace soup±sako “bhante, ghara½ ±gantabban”ti vadati, so ca bhikkhu te bhikkh³ “etha, bhante,mayha½ sah±y± hoth±”ti tassa ghara½ gacchati, ya½ tattha labhati, sabba½ tasseva hoti, itaretena dinna½ labhanti. Atha nesa½ ghareyeva nis²d±petv± dakkhiºodaka½ datv± y±gukhajjak±d²nidenti “bhante, ya½ manuss± denti, ta½ gaºhath±”ti, tassa bhikkhuno vacaneneva itaresa½vaµµati. Bhutt±v²na½ patte p³retv± gaºhitv± gamanatth±ya denti, sabba½ tasseva bhikkhunohoti, tena dinna½ itaresa½ vaµµati. Yadi pana te vih±reyeva tena bhikkhun± “bhante,mayha½ bhikkha½ gaºhatha, manuss±na½ vacana½ k±tu½ vaµµat²”ti vutt± gacchanti, tattha ya½bhuñjanti ceva n²haranti ca, sabba½ ta½ tesa½yeva santaka½. Ath±pi “mayha½ bhikkha½gaºhath±”ti avutt± “manuss±na½ vacana½ k±tu½ vaµµat²”ti gacchanti, tatra ce ekassamadhurena sarena anumodana½ karontassa sutv± ther±nañca upasame pas²ditv± bahu½ samaºaparikkh±ra½denti, aya½ theresu pas±dena uppanno akatabh±go n±ma, tasm± sabbesa½ p±puº±ti.
Eko saªghato uddis±petv± µhitik±ya g±hitapatta½ haritv± paº²tassa kh±dan²yabhojan²yassap³retv± ±haritv± “ima½, bhante, sabbo saªgho paribhuñjat³”ti deti, sabbehibh±jetv± paribhuñjitabba½. Pattas±mikassa pana atikkantampi µhitika½ µhapetv± añña½uddesabhatta½ d±tabba½. Atha paµhama½yeva “sabba½ saªghikapatta½ deth±”ti vadati, ekassalajjibhikkhuno santako patto d±tabbo. ¾haritv± ca “sabbo saªgho paribhuñjat³”tivutte bh±jetv± paribhuñjitabba½. Eko p±tiy± bhatta½ ±haritv± “saªghuddesa½ damm²”tivadati, ekeka½ ±lopa½ adatv± µhitik±ya ekassa y±panamatta½ katv± d±tabba½.Atha so bhatta½ ±haritv± kiñci vattu½ aj±nanto tuºh²bh³to acchati, “kassa te±n²ta½, kassa d±tuk±mos²”ti na vattabba½. Pucch±sabh±gena hi “tumh±ka½ ±n²ta½,tumh±ka½ d±tuk±momh²”ti vadeyya, tato ta½ bhikkhu½ aññe bhikkh³ jigucchant±g²va½ parivattetv± oloketabbampi na maññeyyu½. Sace pana “kuhi½ y±si, ki½karonto ±hiº¹as²”ti vutte “uddesabhatta½ gahetv± ±gatomh²”ti vadati, ekenalajjibhikkhun± µhitik±ya g±hetabba½. Sace ±bhata½ bahu hoti, sabbesa½ pahoti, µhitik±kicca½natthi. Ther±sanato paµµh±ya patta½ p³retv± d±tabba½.