[30] 10. Munikaj±takavaººan±
M± munikassa pihay²ti ida½ satth± jetavane viharanto thullakum±rik±palobhana½ ±rabbha kathesi. Ta½ terasakanip±te c³¼an±radakassapaj±take (j±. 1.13.40 ±dayo) ±vi bhavissati. Satth± pana ta½ bhikkhu½ “sacca½ kira tva½ bhikkhu ukkaºµhitos²”ti pucchi. “¾ma, bhante”ti. “Ki½ niss±y±”ti? “Thullakum±rik±palobhana½ bhante”ti. Satth± “bhikkhu es± tava anatthak±rik±, pubbepi tva½ imiss± viv±hadivase j²vitakkhaya½ patv± mah±janassa uttaribhaªgabh±va½ patto”ti vatv± at²ta½ ±hari. At²te b±r±ºasiya½ brahmadatte rajja½ k±rente bodhisatto ekasmi½ g±make ekassa kuµumbikassa gehe goyoniya½ nibbatti “mah±lohito”ti n±mena, kaniµµhabh±t±pissa c³¼alohito n±ma ahosi. Teyeva dve bh±tike niss±ya tasmi½ kule kammadhura½ vattati. Tasmi½ pana kule ek± kum±rik± atthi, ta½ eko nagarav±s² kulaputto attano puttassa v±resi. Tass± m±t±pitaro “kum±rik±ya viv±hak±le ±gat±na½ p±hunak±na½ uttaribhaªgo bhavissat²”ti y±gubhatta½ datv± munika½ n±ma s³kara½ posesu½. Ta½ disv± c³¼alohito bh±tara½ pucchi “imasmi½ kule kammadhura½ vattam±na½ amhe dve bh±tike niss±ya vattati, ime pana amh±ka½ tiºapal±l±d²neva denti, s³kara½ y±gubhattena posenti, kena nu kho k±raºena esa eta½ labhat²”ti. Athassa bh±t± “t±ta c³¼alohita, m± tva½ etassa bhojana½ pihayi, aya½ s³karo maraºabhatta½ bhuñjati. Etiss± hi kum±rik±ya viv±hak±le ±gat±na½ p±hunak±na½ uttaribhaªgo bhavissat²ti ime eta½ s³kara½ posenti, ito katip±haccayena te manuss± ±gamissanti, atha na½ s³kara½ p±desu gahetv± ka¹¹hent± heµµh±mañcato n²haritv± j²vitakkhaya½ p±petv± p±hunak±na½ s³pabyañjana½ kariyam±na½ passissas²”ti vatv± ima½ g±tham±ha–
30. “M± munikassa pihayi, ±turann±ni bhuñjati;
appossukko bhusa½ kh±da, eta½ d²gh±yulakkhaºan”ti.
Tattha m± munikassa pihay²ti munikassa bhojane piha½ m± upp±dayi, “esa muniko subhojana½ bhuñjat²”ti m± munikassa pihayi, “kad± nu kho ahampi eva½ sukhito bhaveyyan”ti m± munikabh±va½ patthayi. Ayañhi ±turann±ni bhuñjati. ¾turann±n²ti maraºabhojan±ni. Appossukko bhusa½ kh±d±ti tassa bhojane nirussukko hutv± attan± laddha½ bhusa½ kh±da. Eta½ d²gh±yulakkhaºanti eta½ d²gh±yubh±vassa k±raºa½. Tato na cirasseva te manuss± ±gami½su, munika½ gh±tetv± n±nappak±rehi paci½su. Bodhisatto c³¼alohita½ ±ha “diµµho te, t±ta, muniko”ti. Diµµha½ me, bh±tika, munikassa bhojanaphala½, etassa bhojanato sataguºena sahassaguºena amh±ka½ tiºapal±labhusamattameva uttamañca anavajjañca d²gh±yulakkhaºañc±ti. Satth± “eva½ kho tva½ bhikkhu pubbepi ima½ kum±rika½ niss±ya j²vitakkhaya½ patv± mah±janassa uttaribhaªgabh±va½ gato”ti ima½ dhammadesana½ ±haritv± sacc±ni pak±sesi, saccapariyos±ne ukkaºµhito bhikkhu sot±pattiphale patiµµh±si. Satth± anusandhi½ ghaµetv± j±taka½ samodh±nesi “tad± munikas³karo ukkaºµhitabhikkhu ahosi, thullakum±rik± es± eva, c³¼alohito ±nando, mah±lohito pana ahameva ahosin”ti.
Munikaj±takavaººan± dasam±.
Kuruªgavaggo tatiyo.
Tassudd±na½–
Kuruªga½ kukkurañceva, bhoj±j±n²yañca ±jañña½;
tittha½ mahi¼±mukh±bhiºha½, nandikaºhañca munikanti.