“Aªg±rino d±ni dum± bhadante, phalesino chadana½ vippah±ya;
te accimantova pabh±sayanti, samayo mah±v²ra aªg²ras±na½…pe….
“N±tis²ta½ n±ti-uºha½, n±tidubbhikkhach±taka½;
saddal± harit± bh³mi, esa k±lo mah±mun²”ti.–

Saµµhimatt±hi g±th±hi dasabalassa kulanagara½ gamanatth±ya gamanavaººa½ vaººesi. Atha na½ satth± “ki½ nu kho ud±yi madhurassarena gamanavaººa½ vaººes²”ti ±ha. Bhante, tumh±ka½ pit± suddhodanamah±r±j± passituk±mo, karotha ñ±tak±na½ saªgahanti. S±dhu ud±yi, kariss±mi ñ±tak±na½ saªgaha½, bhikkhusaªghassa ±rocehi, gamikavatta½ p³ressant²ti. “S±dhu, bhante”ti thero tesa½ ±rocesi.

Bhagav± aªgamagadhav±s²na½ kulaputt±na½ dasahi sahassehi, kapilavatthuv±s²na½ dasahi sahasseh²ti sabbeheva v²satisahassehi kh²º±savabhikkh³hi parivuto r±jagah± nikkhamitv± divase divase yojana½ gacchati. “R±jagahato saµµhiyojana½ kapilavatthu½ dv²hi m±sehi p±puºiss±m²”ti aturitac±rika½ pakk±mi. Theropi “bhagavato nikkhantabh±va½ rañño ±rocess±m²”ti veh±sa½ abbhuggantv± rañño nivesane p±turahosi. R±j± thera½ disv± tuµµhacitto mah±rahe pallaªke nis²d±petv± attano paµiy±ditassa n±naggarasabhojanassa patta½ p³retv± ad±si. Thero uµµh±ya gaman±k±ra½ dassesi. Nis²ditv± bhuñjatha, t±t±ti. Satthu santika½ gantv± bhuñjiss±mi, mah±r±j±ti. Kaha½ pana, t±ta, satth±ti? V²satisahassabhikkhupariv±ro tumh±ka½ dassanatth±ya c±rika½ nikkhanto, mah±r±j±ti. R±j± tuµµham±naso ±ha “tumhe ima½ paribhuñjitv± y±va mama putto ima½ nagara½ p±puº±ti, t±vassa itova piº¹ap±ta½ harath±”ti. Thero adhiv±sesi. R±j± thera½ parivisitv± patta½ gandhacuººena ubbaµµetv± uttamabhojanassa p³retv± “tath±gatassa deth±”ti therassa hatthe patiµµh±pesi. Thero sabbesa½ passant±na½yeva patta½ ±k±se khipitv± sayampi veh±sa½ abbhuggantv± piº¹ap±ta½ ±haritv± satthu hatthe µhapesi. Satth± ta½ paribhuñji. Etenup±yena thero divase divase ±hari, satth±pi antar±magge raññoyeva piº¹ap±ta½ paribhuñji. Theropi bhattakicc±vas±ne divase divase “ajja ettaka½ bhagav± ±gato, ajja ettakan”ti buddhaguºapaµisa½yutt±ya kath±ya sakala½ r±jakula½ satthu dassana½ vin±yeva satthari sañj±tappas±da½ ak±si. Teneva na½ bhagav± “etadagga½, bhikkhave, mama s±vak±na½ bhikkh³na½ kulappas±dak±na½ yadida½ k±¼ud±y²”ti (a. ni. 1.219, 225) etadagge µhapesi.
S±kiy±pi kho “anuppatte bhagavati amh±ka½ ñ±tiseµµha½ passiss±m±”ti sannipatitv± bhagavato vasanaµµh±na½ v²ma½sam±n± “nigrodhasakkassa ±r±mo ramaº²yo”ti sallakkhetv± tattha sabba½ paµijagganavidhi½ k±retv± gandhapupphahatth± paccuggamana½ karont± sabb±laªk±rapaµimaº¹ite daharadahare n±garad±rake ca n±garad±rik±yo ca paµhama½ pahiºi½su, tato r±jakum±re ca r±jakum±rik±yo ca, tesa½ anantara½ s±ma½ gandhapupphacuºº±d²hi p³jayam±n± bhagavanta½ gahetv± nigrodh±r±mameva agama½su. Tatra bhagav± v²satisahassakh²º±savaparivuto paññattavarabuddh±sane nis²di. S±kiy± n±ma m±naj±tik± m±natthaddh±, te “siddhatthakum±ro amhehi daharataro, amh±ka½ kaniµµho, bh±gineyyo, putto, natt±”ti cintetv± daharadahare r±jakum±re ±ha½su “tumhe vandatha, maya½ tumh±ka½ piµµhito nis²diss±m±”ti.
Tesu eva½ avanditv± nisinnesu bhagav± tesa½ ajjh±saya½ oloketv± “na ma½ ñ±tayo vandanti, handa d±ni ne vand±pess±m²”ti abhiññ±p±daka½ catutthajjh±na½ sam±pajjitv± tato vuµµh±ya ±k±sa½ abbhuggantv± tesa½ s²se p±dapa½su½ okiram±no viya kaº¹ambarukkham³le yamakap±µih±riyasadisa½ p±µih±riya½ ak±si. R±j± ta½ acchariya½ disv± ±ha– “bhagav± tumh±ka½ j±tadivase k±¼adevalassa vandanattha½ upan²t±na½ p±de vo parivattitv± br±hmaºassa matthake patiµµhite disv±pi aha½ tumhe vandi½, aya½ me paµhamavandan±. Vappamaªgaladivase jambucch±y±ya sirisayane nisinn±na½ vo jambucch±y±ya aparivattana½ disv±pi p±de vandi½, aya½ me dutiyavandan±. Id±ni ima½ adiµµhapubba½ p±µih±riya½ disv±pi aha½ tumh±ka½ p±de vand±mi, aya½ me tatiyavandan±”ti. Raññ± pana vandite bhagavanta½ avanditv± µh±tu½ samattho n±ma ekas±kiyopi n±hosi, sabbe vandi½suyeva.
Iti bhagav± ñ±tayo vand±petv± ±k±sato otaritv± paññatt±sane nis²di. Nisinne bhagavati sikh±patto ñ±tisam±gamo ahosi sabbe ekaggacitt± hutv± nis²di½su. Tato mah±megho pokkharavassa½ vassi. Tambavaººa½ udaka½ heµµh± viravanta½ gacchati, temituk±mova temeti, atemituk±massa sar²re ekabindumattampi na patati. Ta½ disv± sabbe acchariyabbhutacittaj±t± “aho acchariya½, aho abbhutan”ti katha½ samuµµh±pesu½. Satth± “na id±neva mayha½ ñ±tisam±game pokkharavassa½ vassati, at²tepi vass²”ti imiss± aµµhuppattiy± vessantaraj±taka½ kathesi. Dhammadesana½ sutv± sabbe uµµh±ya vanditv± pakkami½su. Ekopi r±j± v± r±jamah±matto v± “sve amh±ka½ bhikkha½ gaºhath±”ti vatv± gato n±ma natthi.
Satth± punadivase v²satisahassabhikkhuparivuto kapilavatthu½ piº¹±ya p±visi. Ta½ na koci gantv± nimantesi, patta½ v± aggahosi. Bhagav± indakh²le µhitova ±vajjesi “katha½ nu kho pubbabuddh± kulanagare piº¹±ya cari½su, ki½ uppaµip±µiy± issarajan±na½ ghar±ni agama½su, ud±hu sapad±nac±rika½ cari½s³”ti. Tato ekabuddhassapi uppaµip±µiy± gamana½ adisv± “may±pi id±ni ayameva va½so, aya½ paveº² paggahetabb±, ±yatiñca me s±vak±pi mamaññeva anusikkhant± piº¹ac±rikavatta½ parip³ressant²”ti koµiya½ niviµµhagehato paµµh±ya sapad±na½ piº¹±ya cari. “Ayyo kira siddhatthakum±ro piº¹±ya carat²”ti dvibh³makatibh³mak±d²su p±s±desu s²hapañjare vivaritv± mah±jano dassanaby±vaµo ahosi.
R±hulam±t±pi dev² “ayyaputto kira imasmi½yeva nagare mahantena r±j±nubh±vena suvaººasivik±d²hi vicaritv± id±ni kesamassu½ oh±retv± k±s±yavatthavasano kap±lahattho piº¹±ya carati, sobhati nu kho”ti s²hapañjara½ vivaritv± olokayam±n± bhagavanta½ n±n±vir±gasamujjal±ya sar²rappabh±ya nagarav²thiyo obh±setv± by±mappabh±parikkhepasamaªg²bh³t±ya as²ti-anubyañjan±vabh±sit±ya dvatti½samah±purisalakkhaºapaµimaº¹it±ya anopam±ya buddhasiriy± virocam±na½ disv± uºh²sato paµµh±ya y±va p±datal±–
“Siniddhan²lamudukuñcitakeso s³riyanimmalatal±bhinal±µo;
yuttatuªgamuduk±yatan±so, ra½sij±lavitato naras²ho.
“Cakkavaraªkitarattasup±do, lakkhaºamaº¹ita-±yatapaºhi;
c±marihatthavibh³sitapaºho, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Sakyakum±ro varado sukhum±lo, lakkhaºavicittapasannasar²ro;
lokahit±ya ±gato narav²ro, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“¾yatayuttasusaºµhitasoto, gopakhumo abhin²lanetto;
indadhanu-abhin²labhamuko, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Puººacandanibho mukhavaººo, devanar±na½ piyo naran±go;
mattagajindavil±sitag±m², esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Siniddhasugambh²ramañjusaghoso, hiªgulavaººarattasujivho;
v²sativ²satisetasudanto, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Khattiyasambhava-aggakulindo, devamanussanamassitap±do;
s²lasam±dhipatiµµhitacitto, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Vaµµasuvaµµasusaºµhitag²vo s²hahanumigar±jasar²ro;
kañcanasucchavi-uttamavaººo, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Añjanasamavaººasun²lakeso, kañcanapaµµavisuddhanal±µo;
osadhipaº¹arasuddhasu-uººo, esa hi tuyha½ pit± naras²ho.
“Gacchantonilapathe viya cando, t±r±gaºapariva¹¹hitar³po;
s±vakamajjhagato samaºindo, esa hi tuyha½ pit± naras²ho”ti.–

Evamim±hi dasahi naras²hag±th±hi n±ma abhitthavitv± “tumh±ka½ putto kira id±ni piº¹±ya carat²”ti rañño ±rocesi. R±j± sa½viggahadayo hatthena s±µaka½ saºµhapento turitaturita½ nikkhamitv± vegena gantv± bhagavato purato µhatv± ±ha– “ki½, bhante, amhe lajj±petha, kimattha½ piº¹±ya caratha, ki½ ‘ettak±na½ bhikkh³na½ na sakk± bhatta½ laddhun’ti sañña½ karitth±”ti. Va½sac±rittameta½, mah±r±ja, amh±kanti. Nanu, bhante, amh±ka½ mah±sammatakhattiyava½so n±ma va½so, tattha ca ekakhattiyopi bhikkh±caro n±ma natth²ti. “Aya½, mah±r±ja, r±java½so n±ma tava va½so, amh±ka½ pana d²paªkaro koº¹añño…pe… kassapoti aya½ buddhava½so n±ma. Ete ca aññe ca anekasahassasaªkh± buddh± bhikkh±car±, bhikkh±c±reneva j²vika½ kappesun”ti antarav²thiya½ µhitova–

“Uttiµµhe nappamajjeyya, dhamma½ sucarita½ care;
dhammac±r² sukha½ seti, asmi½ loke paramhi c±”ti. (Dha. pa. 168)–

Ima½ g±tham±ha. G±th±pariyos±ne r±j± sot±pattiphale patiµµh±si.

“Dhamma½ care sucarita½, na na½ duccarita½ care;
dhammac±r² sukha½ seti, asmi½ loke paramhi c±”ti. (Dha. pa. 169)–

Ima½ pana g±tha½ sutv± sakad±g±miphale patiµµh±si. Mah±dhammap±laj±taka½ (j±. 1.10.92 ±dayo) sutv± an±g±miphale patiµµh±si, maraºasamaye setacchattassa heµµh± sirisayane nipannoyeva arahatta½ p±puºi. Araññav±sena pana padh±n±nuyogakicca½ rañño n±hosi. Sot±pattiphala½ sacchikatv±yeva pana bhagavato patta½ gahetv± saparisa½ bhagavanta½ mah±p±s±da½ ±ropetv± paº²tena kh±dan²yena bhojan²yena parivisi. Bhattakiccapariyos±ne sabba½ itth±g±ra½ ±gantv± bhagavanta½ vandi µhapetv± r±hulam±tara½. S± pana “gaccha, ayyaputta½ vand±h²”ti parijanena vuccam±n±pi “sace mayha½ guºo atthi, sayameva mama santika½ ayyaputto ±gamissati, ±gatameva na½ vandiss±m²”ti vatv± na agam±si.

Bhagav± r±j±na½ patta½ g±h±petv± dv²hi aggas±vakehi saddhi½ r±jadh²t±ya sirigabbha½ gantv± “r±jadh²t± yath±ruci vandam±n± na kiñci vattabb±”ti vatv± paññatt±sane nis²di. S± vegen±gantv± gopphakesu gahetv± p±dapiµµhiya½ s²sa½ parivattetv± yath±-ajjh±saya½ vandi. R±j± r±jadh²t±ya bhagavati sinehabahum±n±diguºasampattiyo kathesi “bhante, mama dh²t± ‘tumhehi k±s±y±ni vatth±ni niv±sit±n²’ti sutv± tato paµµh±ya k±s±yavatthanivatth± j±t±, tumh±ka½ ekabhattikabh±va½ sutv± ekabhattik±va j±t±, tumhehi mah±sayanassa cha¹¹itabh±va½ sutv± paµµik±mañcakeyeva nipann±, tumh±ka½ m±l±gandh±d²hi viratabh±va½ ñatv± viratam±l±gandh±va j±t±, attano ñ±takehi ‘maya½ paµijaggiss±m±’ti s±sane pesitepi ekañ±takampi na olokesi, eva½ guºasampann± me dh²t± bhagav±”ti. “Anacchariya½, mah±r±ja, ya½ id±ni tay± rakkhiyam±n± r±jadh²t± paripakke ñ±ºe att±na½ rakkheyya, es± pubbe an±rakkh± pabbatap±de vicaram±n± aparipakke ñ±ºe att±na½ rakkh²”ti vatv± candakinnar²j±taka½ (j±. 1.14.18 ±dayo) kathetv± uµµh±y±san± pakk±mi.
Dutiyadivase pana nandassa r±jakum±rassa abhisekagehappavesanaviv±hamaªgalesu vattam±nesu tassa geha½ gantv± kum±ra½ patta½ g±h±petv± pabb±jetuk±mo maªgala½ vatv± uµµh±y±san± pakk±mi. Janapadakaly±º² kum±ra½ gacchanta½ disv± “tuvaµa½ kho, ayyaputta, ±gaccheyy±s²”ti vatv± g²va½ pas±retv± olokesi. Sopi bhagavanta½ “patta½ gaºhath±”ti vattu½ avisaham±no vih±ra½yeva agam±si, ta½ aniccham±na½yeva bhagav± pabb±jesi. Iti bhagav± kapilavatthu½ gantv± tatiyadivase nanda½ pabb±jesi.
Sattame divase r±hulam±t± kum±ra½ alaªkaritv± bhagavato santika½ pesesi “passa, t±ta, eta½ v²satisahassasamaºaparivuta½ suvaººavaººa½ brahmar³pavaººa½ samaºa½, aya½ te pit±, etassa mahant± nidhayo ahesu½, ty±ssa nikkhamanak±lato paµµh±ya na pass±ma, gaccha, na½ d±yajja½ y±c±hi– ‘aha½ t±ta kum±ro abhiseka½ patv± cakkavatt² bhaviss±mi, dhanena me attho, dhana½ me dehi. S±miko hi putto pitu santakass±’ti”. Kum±ro ca bhagavato santika½ gantv± pitu sineha½ paµilabhitv± haµµhatuµµho “sukh± te, samaºa, ch±y±”ti vatv± aññañca bahu½ attano anur³pa½ vadanto aµµh±si. Bhagav± katabhattakicco anumodana½ katv± uµµh±y±san± pakk±mi. Kum±ropi “d±yajja½ me, samaºa, dehi, d±yajja½ me, samaºa, deh²”ti bhagavanta½ anubandhi. Bhagav± kum±ra½ na nivatt±pesi, parijanopi bhagavat± saddhi½ gacchanta½ nivattetu½ n±sakkhi. Iti so bhagavat± saddhi½ ±r±mameva agam±si.
Tato bhagav± cintesi “ya½ aya½ pitu santaka½ dhana½ icchati, ta½ vaµµ±nugata½ savigh±ta½, handassa bodhimaº¹e paµiladdha½ sattavidha½ ariyadhana½ demi, lokuttarad±yajjassa na½ s±mika½ karom²”ti ±yasmanta½ s±riputta½ ±mantesi “tena hi, tva½ s±riputta, r±hulakum±ra½ pabb±jeh²”ti. Thero ta½ pabb±jesi. Pabbajite pana kum±re rañño adhimatta½ dukkha½ uppajji. Ta½ adhiv±setu½ asakkonto bhagavato nivedetv± “s±dhu, bhante, ayy± m±t±pit³hi ananuññ±ta½ putta½ na pabb±jeyyun”ti vara½ y±ci. Bhagav± tassa ta½ vara½ datv± punadivase r±janivesane katap±tar±so ekamanta½ nisinnena raññ± “bhante, tumh±ka½ dukkarak±rikak±le ek± devat± ma½ upasaªkamitv± ‘putto te k±lakato’ti ±ha, tass± vacana½ asaddahanto ‘na mayha½ putto bodhi½ appatv± k±la½ karot²’ti ta½ paµikkhipin”ti vutte “id±ni ki½ saddahissatha, ye tumhe pubbepi aµµhik±ni dassetv± ‘putto te mato’ti vutte na saddahitth±”ti imiss± aµµhuppattiy± mah±dhammap±laj±taka½ kathesi. Kath±pariyos±ne r±j± an±g±miphale patiµµh±si.
Iti bhagav± pitara½ t²su phalesu patiµµh±petv± bhikkhusaªghaparivuto punadeva r±jagaha½ gantv± ve¼uvane vih±si. Tasmi½ samaye an±thapiº¹iko gahapati pañcahi sakaµasatehi bhaº¹a½ ±d±ya r±jagahe attano piyasah±yakassa seµµhino geha½ gantv± tattha buddhassa bhagavato uppannabh±va½ sutv± balavapacc³sasamaye devat±nubh±vena vivaµena dv±rena satth±ra½ upasaªkamitv± dhamma½ sutv± sot±pattiphale patiµµh±ya dutiyadivase buddhappamukhassa bhikkhusaªghassa mah±d±na½ datv± s±vatthi½ ±gamanatth±ya satthu paµiñña½ gahetv± antar±magge pañcacatt±l²sayojanaµµh±ne satasahassa½ satasahassa½ datv± yojanike yojanike vih±re k±retv± jetavana½ koµisanth±rena aµµh±rasahiraññakoµ²hi kiºitv± navakamma½ paµµhapesi. So majjhe dasabalassa gandhakuµi½ k±resi, ta½ pariv±retv± as²timah±ther±na½ p±µiyekkasannivesane ±v±se ekak³µ±g±radvik³µ±g±raha½savaµµakad²ghas±l±maº¹ap±divasena sesasen±san±ni pokkharaº²caªkamanarattiµµh±nadiv±µµh±n±ni c±ti aµµh±rasakoµiparicc±gena ramaº²ye bh³mibh±ge manorama½ vih±ra½ k±r±petv± dasabalassa ±gamanatth±ya d³ta½ pesesi. Satth± d³tassa vacana½ sutv± mah±bhikkhusaªghaparivuto r±jagah± nikkhamitv± anupubbena s±vatthinagara½ p±puºi.
Mah±seµµhipi kho vih±ramaha½ sajjetv± tath±gatassa jetavanappavisanadivase putta½ sabb±laªk±rapaµimaº¹ita½ katv± alaªkatapaµiyatteheva pañcahi kum±rasatehi saddhi½ pesesi. So sapariv±ro pañcavaººavatthasamujjal±ni pañca dhajasat±ni gahetv± dasabalassa purato ahosi. Tesa½ pacchato mah±subhadd± c³¼asubhadd±ti dve seµµhidh²taro pañcahi kum±rik±satehi saddhi½ puººaghaµe gahetv± nikkhami½su. T±sa½ pacchato seµµhibhariy± sabb±laªk±rapaµimaº¹it± pañcahi m±tug±masatehi saddhi½ puººap±tiyo gahetv± nikkhami. Sabbesa½ pacchato saya½ mah±seµµhi ahatavatthanivattho ahatavatthanivattheheva pañcahi seµµhisatehi saddhi½ bhagavanta½ abbhuggañchi. Bhagav± ima½ up±sakaparisa½ purato katv± mah±bhikkhusaªghaparivuto attano sar²rappabh±ya suvaººarasasekapiñjar±ni viya vanantar±ni kurum±no anant±ya buddhal²¼±ya apaµisam±ya buddhasiriy± jetavanavih±ra½ p±visi.
Atha na½ an±thapiº¹iko pucchi– “kath±ha½, bhante, imasmi½ vih±re paµipajj±m²”ti. Tena hi gahapati ima½ vih±ra½ ±gat±n±gatassa c±tuddisassa bhikkhusaªghassa deh²ti. “S±dhu, bhante”ti mah±seµµhi suvaººabhiªk±ra½ ±d±ya dasabalassa hatthe udaka½ p±tetv± “ima½ jetavanavih±ra½ ±gat±n±gatassa c±tuddisassa bhikkhusaªghassa damm²”ti ad±si. Satth± vih±ra½ paµiggahetv± anumodana½ karonto–
“S²ta½ uºha½ paµihanti, tato v±¼amig±ni ca;
sar²sape ca makase, sisire c±pi vuµµhiyo.
“Tato v±t±tapo ghoro, sañj±to paµihaññati;
leºatthañca sukhatthañca, jh±yituñca vipassitu½.
“Vih±rad±na½ saªghassa, agga½ buddhena vaººita½;
tasm± hi paº¹ito poso, sampassa½ atthamattano.
“Vih±re k±raye ramme, v±sayettha bahussute;
tesa½ annañca p±nañca, vatthasen±san±ni ca.
“Dadeyya ujubh³tesu, vippasannena cetas±;
te tassa dhamma½ desenti, sabbadukkh±pan³dana½;
ya½ so dhamma½ idhaññ±ya, parinibb±ti an±savo”ti. (C³¼ava. 295)–

Vih±r±nisa½sa½ kathesi. An±thapiº¹iko dutiyadivasato paµµh±ya vih±ramaha½ ±rabhi. Vis±kh±ya p±s±damaho cat³hi m±sehi niµµhito, an±thapiº¹ikassa pana vih±ramaho navahi m±sehi niµµh±si. Vih±ramahepi aµµh±raseva koµiyo paricc±ga½ agama½su. Iti ekasmi½yeva vih±re catupaºº±sakoµisaªkhya½ dhana½ pariccaji.

At²te pana vipassissa bhagavato k±le punabbasumitto n±ma seµµhi suvaººiµµhak±santh±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne yojanappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Sikhissa bhagavato k±le siriva¹¹ho n±ma seµµhi suvaººaph±lasanth±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne tig±vutappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Vessabhussa bhagavato k±le sotthijo n±ma seµµhi suvaººahatthipadasanth±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne a¹¹hayojanappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Kakusandhassa bhagavato k±le accuto n±ma seµµhi suvaººiµµhak±santh±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne g±vutappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Koº±gamanassa bhagavato k±le uggo n±ma seµµhi suvaººakacchapasanth±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne a¹¹hag±vutappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Kassapassa bhagavato k±le sumaªgalo n±ma seµµhi suvaººakaµµisanth±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne so¼asakar²sappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Amh±ka½ pana bhagavato k±le an±thapiº¹iko n±ma seµµhi kah±paºakoµisanth±rena kiºitv± tasmi½yeva µh±ne aµµhakar²sappam±ºa½ saªgh±r±ma½ k±resi. Ida½ kira µh±na½ sabbabuddh±na½ avijahitaµµh±nameva.
Iti mah±bodhimaº¹e sabbaññutappattito y±va mah±parinibb±namañc± yasmi½ yasmi½ µh±ne bhagav± vih±si, ida½ santikenid±na½ n±ma, tassa vasena sabbaj±tak±ni vaººayiss±ma.

Nid±nakath± niµµhit±.