9. J±ºussoºisutta½
60. Atha kho j±ºussoºi br±hmaºo yena bhagav± tenupasaªkami; upasaªkamitv± bhagavat± saddhi½…pe… ekamanta½ nisinno kho j±ºussoºi br±hmaºo bhagavanta½ etadavoca– “yassassu, bho gotama, yañño v± saddha½ v± th±lip±ko v± deyyadhamma½ v±, tevijjesu br±hmaºesu d±na½ dadeyy±”ti. “Yath± katha½ pana, br±hmaºa, br±hmaº± tevijja½ paññapent²”ti? “Idha kho, bho gotama, br±hmaºo ubhato suj±to hoti m±tito ca pitito ca sa½suddhagahaºiko y±va sattam± pit±mahayug± akkhitto anupakkuµµho j±tiv±dena, ajjh±yako mantadharo, tiººa½ ved±na½ p±rag³ sanighaº¹ukeµubh±na½ s±kkharappabhed±na½ itih±sapañcam±na½, padako, veyy±karaºo, lok±yatamah±purisalakkhaºesu anavayoti. Eva½ kho, bho gotama, br±hmaº± tevijja½ paññapent²”ti. “Aññath± kho, br±hmaºa, br±hmaº± br±hmaºa½ tevijja½ paññapenti, aññath± ca pana ariyassa vinaye tevijjo hot²”ti. “Yath± katha½ pana, bho gotama, ariyassa vinaye tevijjo hoti? S±dhu me bhava½ gotamo tath± dhamma½ desetu yath± ariyassa vinaye tevijjo hot²”ti “Tena hi, br±hmaºa, suº±hi s±dhuka½ manasi karohi; bh±siss±m²”ti “Eva½, bho”ti kho j±ºussoºi br±hmaºo bhagavato paccassosi. Bhagav± etadavoca– “Idha pana, br±hmaºa, bhikkhu vivicceva k±mehi…pe… catuttha½ jh±na½ upasampajja viharati. “So eva½ sam±hite citte parisuddhe pariyod±te anaªgaºe vigat³pakkilese mudubh³te kammaniye µhite ±neñjappatte pubbeniv±s±nussatiñ±º±ya citta½ abhininn±meti. So anekavihita½ pubbeniv±sa½ anussarati, seyyathida½– ekampi j±ti½ dvepi j±tiyo…pe… iti s±k±ra½ sa-uddesa½ anekavihita½ pubbeniv±sa½ anussarati. Ayamassa paµham± vijj± adhigat± hoti; avijj± vihat±, vijj± uppann±; tamo vihato, ±loko uppanno yath± ta½ appamattassa ±t±pino pahitattassa viharato. “So eva½ sam±hite citte parisuddhe pariyod±te anaªgaºe vigat³pakkilese mudubh³te kammaniye µhite ±neñjappatte satt±na½ cut³pap±tañ±º±ya citta½ abhininn±meti. So dibbena cakkhun± visuddhena atikkantam±nusakena…pe… yath±kamm³page satte paj±n±ti. Ayamassa dutiy± vijj± adhigat± hoti; avijj± vihat±, vijj± uppann±; tamo vihato, ±loko uppanno yath± ta½ appamattassa ±t±pino pahitattassa viharato. “So eva½ sam±hite citte parisuddhe pariyod±te anaªgaºe vigat³pakkilese mudubh³te kammaniye µhite ±neñjappatte ±sav±na½ khayañ±º±ya citta½ abhininn±meti. So ‘ida½ dukkhan’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti…pe… ‘aya½ dukkhanirodhag±min² paµipad±’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti; ‘ime ±sav±’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti…pe… ‘aya½ ±savanirodhag±min² paµipad±’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti. Tassa eva½ j±nato eva½ passato k±m±sav±pi citta½ vimuccati, bhav±sav±pi citta½ vimuccati, avijj±sav±pi citta½ vimuccati; vimuttasmi½ vimuttamiti ñ±ºa½ hoti. ‘Kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±ti. Ayamassa tatiy± vijj± adhigat± hoti; avijj± vihat±, vijj± uppann±; tamo vihato ±loko uppanno yath± ta½ appamattassa ±t±pino pahitattassa viharato”ti.
“Yo s²labbatasampanno, pahitatto sam±hito;
citta½ yassa vas²bh³ta½, ekagga½ susam±hita½.
[Dha. pa. 423; itivu. 99] “pubbeniv±sa½ yo ved², sagg±p±yañca passati;
atho j±tikkhaya½ patto, abhiññ±vosito muni.
“Et±hi t²hi vijj±hi, tevijjo hoti br±hmaºo;
tamaha½ vad±mi tevijja½, n±ñña½ lapital±panan”ti.
“Eva½ kho, br±hmaºa, ariyassa vinaye tevijjo hot²”ti. “Aññath±, bho gotama, br±hmaº±na½ tevijjo, aññath± ca pana ariyassa vinaye tevijjo hoti. Imassa ca, bho gotama, ariyassa vinaye tevijjassa br±hmaº±na½ tevijjo kala½ n±gghati so¼asi½”. “Abhikkanta½, bho gotama…pe… up±saka½ ma½ bhava½ gotamo dh±retu ajjatagge p±ºupeta½ saraºa½ gatan”ti. Navama½.