9. Piº¹olabh±radv±jasutta½

519. Eva½ me suta½– eka½ samaya½ bhagav± kosambiya½ viharati ghosit±r±me. Tena kho pana samayena ±yasmat± piº¹olabh±radv±jena aññ± by±kat± hoti– “kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½ n±para½ itthatt±y±ti paj±n±m²”ti. Atha kho sambahul± bhikkh³ yena bhagav± tenupasaªkami½su; upasaªkamitv± bhagavanta½ abhiv±detv± ekamanta½ nis²di½su. Ekamanta½ nisinn± kho te bhikkh³ bhagavanta½ etadavocu½–
“¾yasmat±, bhante, piº¹olabh±radv±jena aññ± by±kat±– ‘kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±m²ti. Ki½ nu kho, bhante, atthavasa½ sampassam±nena ±yasmat± piº¹olabh±radv±jena aññ± by±kat±– ‘kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±m²”ti?
“Tiººanna½ kho, bhikkhave, indriy±na½ bh±vitatt± bahul²katatt± piº¹olabh±radv±jena bhikkhun± aññ± by±kat±– ‘kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±m²ti. Katamesa½ tiººanna½? Satindriyassa, sam±dhindriyassa, paññindriyassa– imesa½ kho, bhikkhave, tiººanna½ indriy±na½ bh±vitatt± bahul²katatt± piº¹olabh±radv±jena bhikkhun± aññ± by±kat±– ‘kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±m²ti. Im±ni ca, bhikkhave, t²ºindriy±ni kimant±ni? Khayant±ni. Kissa khayant±ni? J±tijar±maraºassa. ‘J±tijar±maraºa½ khayan’ti kho, bhikkhave, sampassam±nena piº¹olabh±radv±jena bhikkhun± aññ± by±kat±– ‘kh²º± j±ti, vusita½ brahmacariya½, kata½ karaº²ya½, n±para½ itthatt±y±’ti paj±n±m²”ti. Navama½.