5. ¾k±s±nañc±yatanapañh±sutta½

336. “‘¾k±s±nañc±yatana½, ±k±s±nañc±yatanan’ti vuccati. Katama½ nu kho ±k±s±nañc±yatananti Tassa mayha½, ±vuso, etadahosi– ‘idha bhikkhu sabbaso r³pasaññ±na½ samatikkam± paµighasaññ±na½ atthaªgam± n±nattasaññ±na½ amanasik±r± ananto ±k±soti ±k±s±nañc±yatana½ upasampajja viharati. Ida½ vuccati ±k±s±nañc±yatanan’ti. So khv±ha½, ±vuso, sabbaso r³pasaññ±na½ samatikkam± paµighasaññ±na½ atthaªgam± n±nattasaññ±na½ amanasik±r± ananto ±k±soti ±k±s±nañc±yatana½ upasampajja vihar±mi. Tassa mayha½, ±vuso, imin± vih±rena viharato r³pasahagat± saññ±manasik±r± samud±caranti.
“Atha kho ma½, ±vuso, bhagav± iddhiy± upasaªkamitv± etadavoca– ‘moggall±na, moggall±na! M±, br±hmaºa, ±k±s±nañc±yatana½ pam±do, ±k±s±nañc±yatane citta½ saºµhapehi, ±k±s±nañc±yatane citta½ ekodi½ karohi, ±k±s±nañc±yatane citta½ sam±dah±’ti. So khv±ha½, ±vuso, aparena samayena sabbaso r³pasaññ±na½ samatikkam± paµighasaññ±na½ atthaªgam± n±nattasaññ±na½ amanasik±r± ananto ±k±soti ±k±s±nañc±yatana½ upasampajja vih±si½. Yañhi ta½, ±vuso, samm± vadam±no vadeyya…pe… mah±bhiññata½ patto”ti. Pañcama½.