5. J²vakasutta½
51. Eva½ me suta½– eka½ samaya½ bhagav± r±jagahe viharati j²vakassa kom±rabhaccassa ambavane. Atha kho j²vako kom±rabhacco yena bhagav± tenupasaªkami; upasaªkamitv± bhagavanta½ abhiv±detv± ekamanta½ nis²di Ekamanta½ nisinno kho j²vako kom±rabhacco bhagavanta½ etadavoca– “suta½ meta½, bhante– ‘samaºa½ gotama½ uddissa p±ºa½ ±rabhanti [±rambhanti (ka.)], ta½ samaºo gotamo j±na½ uddissakata½ [uddissakaµa½ (s². p².)] ma½sa½ paribhuñjati paµiccakamman’ti. Ye te, bhante, evam±ha½su– ‘samaºa½ gotama½ uddissa p±ºa½ ±rabhanti, ta½ samaºo gotamo j±na½ uddissakata½ ma½sa½ paribhuñjati paµiccakamman’ti, kacci te, bhante, bhagavato vuttav±dino, na ca bhagavanta½ abh³tena abbh±cikkhanti, dhammassa c±nudhamma½ by±karonti, na ca koci sahadhammiko v±d±nuv±do g±rayha½ µh±na½ ±gacchat²”ti? 52. “Ye te, j²vaka, evam±ha½su– ‘samaºa½ gotama½ uddissa p±ºa½ ±rabhanti, ta½ samaºo gotamo j±na½ uddissakata½ ma½sa½ paribhuñjati paµiccakamman’ti na me te vuttav±dino, abbh±cikkhanti ca ma½ te asat± abh³tena. T²hi kho aha½, j²vaka, µh±nehi ma½sa½ aparibhoganti vad±mi. Diµµha½, suta½, parisaªkita½– imehi kho aha½, j²vaka t²hi µh±nehi ma½sa½ aparibhoganti vad±mi. T²hi kho aha½, j²vaka, µh±nehi ma½sa½ paribhoganti vad±mi. Adiµµha½, asuta½, aparisaªkita½– imehi kho aha½, j²vaka, t²hi µh±nehi ma½sa½ paribhoganti vad±mi. 53. “Idha, j²vaka, bhikkhu aññatara½ g±ma½ v± nigama½ v± upaniss±ya viharati. So mett±sahagatena cetas± eka½ disa½ pharitv± viharati, tath± dutiya½, tath± tatiya½, tath± catuttha½. Iti uddhamadho tiriya½ sabbadhi sabbattat±ya sabb±vanta½ loka½ mett±sahagatena cetas± vipulena mahaggatena appam±ºena averena aby±bajjhena pharitv± viharati. Tamena½ gahapati v± gahapatiputto v± upasaªkamitv± sv±tan±ya bhattena nimanteti. ¾kaªkham±nova [±kaªkham±no (sy±. ka½.)], j²vaka, bhikkhu adhiv±seti So tass± rattiy± accayena pubbaºhasamaya½ niv±setv± pattac²varam±d±ya yena tassa gahapatissa v± gahapatiputtassa v± nivesana½ tenupasaªkamati; upasaªkamitv± paññatte ±sane nis²dati. Tamena½ so gahapati v± gahapatiputto v± paº²tena piº¹ap±tena parivisati. Tassa na eva½ hoti– ‘s±dhu vata m±ya½ [ma½ + aya½ = m±ya½] gahapati v± gahapatiputto v± paº²tena piº¹ap±tena pariviseyy±ti! Aho vata m±ya½ gahapati v± gahapatiputto v± ±yatimpi evar³pena paº²tena piº¹ap±tena pariviseyy±’ti– evampissa na hoti. So ta½ piº¹ap±ta½ agathito [agadhito (sy±. ka½. ka.)] amucchito anajjhopanno [anajjh±panno (sy±. ka½. ka.)] ±d²navadass±v² nissaraºapañño paribhuñjati. Ta½ ki½ maññasi, j²vaka api nu so bhikkhu tasmi½ samaye attaby±b±dh±ya v± ceteti, paraby±b±dh±ya v± ceteti, ubhayaby±b±dh±ya v± cetet²”ti? “No heta½, bhante”. “Nanu so, j²vaka, bhikkhu tasmi½ samaye anavajja½yeva ±h±ra½ ±h±ret²”ti? “Eva½, bhante. Suta½ meta½, bhante– ‘brahm± mett±vih±r²’ti. Ta½ me ida½, bhante, bhagav± sakkhidiµµho; bhagav± hi, bhante, mett±vih±r²”ti. “Yena kho, j²vaka, r±gena yena dosena yena mohena by±p±dav± assa so r±go so doso so moho tath±gatassa pah²no ucchinnam³lo t±l±vatthukato anabh±va½kato [anabh±vakato (s². p².), anabh±va½gato (sy±. ka½.)] ±yati½ anupp±dadhammo. Sace kho te, j²vaka, ida½ sandh±ya bh±sita½ anuj±n±mi te etan”ti. “Etadeva kho pana me, bhante, sandh±ya bh±sita½” [bh±sitanti (sy±.)]. 54. “Idha, j²vaka, bhikkhu aññatara½ g±ma½ v± nigama½ v± upaniss±ya viharati. So karuº±sahagatena cetas±…pe… mudit±sahagatena cetas±…pe… upekkh±sahagatena cetas± eka½ disa½ pharitv± viharati, tath± dutiya½, tath± tatiya½, tath± catuttha½. Iti uddhamadho tiriya½ sabbadhi sabbattat±ya sabb±vanta½ loka½ upekkh±sahagatena cetas± vipulena mahaggatena appam±ºena averena aby±bajjhena pharitv± viharati. Tamena½ gahapati v± gahapatiputto v± upasaªkamitv± sv±tan±ya bhattena nimanteti. ¾kaªkham±nova, j²vaka, bhikkhu adhiv±seti. So tass± rattiy± accayena pubbaºhasamaya½ niv±setv± pattac²varam±d±ya yena gahapatissa v± gahapatiputtassa v± nivesana½ tenupasaªkamati; upasaªkamitv± paññatte ±sane nis²dati. Tamena½ so gahapati v± gahapatiputto v± paº²tena piº¹ap±tena parivisati. Tassa na eva½ hoti– ‘s±dhu vata m±ya½ gahapati v± gahapatiputto v± paº²tena piº¹ap±tena pariviseyy±ti! Aho vata m±ya½ gahapati v± gahapatiputto v± ±yatimpi evar³pena paº²tena piº¹ap±tena pariviseyy±’ti– evampissa na hoti. So ta½ piº¹ap±ta½ agathito amucchito anajjhopanno ±d²navadass±v² nissaraºapañño paribhuñjati. Ta½ ki½ maññasi, j²vaka, api nu so bhikkhu tasmi½ samaye attaby±b±dh±ya v± ceteti, paraby±b±dh±ya v± ceteti, ubhayaby±b±dh±ya v± cetet²”ti? “No heta½, bhante”. “Nanu so, j²vaka, bhikkhu tasmi½ samaye anavajja½yeva ±h±ra½ ±h±ret²”ti? “Eva½, bhante. Suta½ meta½, bhante– ‘brahm± upekkh±vih±r²’ti. Ta½ me ida½, bhante, bhagav± sakkhidiµµho; bhagav± hi, bhante, upekkh±vih±r²”ti. “Yena kho, j²vaka, r±gena yena dosena yena mohena vihesav± assa arativ± assa paµighav± assa so r±go so doso so moho tath±gatassa pah²no ucchinnam³lo t±l±vatthukato anabh±va½kato ±yati½ anupp±dadhammo. Sace kho te, j²vaka, ida½ sandh±ya bh±sita½, anuj±n±mi te etan”ti. “Etadeva kho pana me, bhante, sandh±ya bh±sita½”. 55. “Yo kho, j²vaka, tath±gata½ v± tath±gatas±vaka½ v± uddissa p±ºa½ ±rabhati so pañcahi µh±nehi bahu½ apuñña½ pasavati. Yampi so, gahapati, evam±ha– ‘gacchatha, amuka½ n±ma p±ºa½ ±neth±’ti, imin± paµhamena µh±nena bahu½ apuñña½ pasavati. Yampi so p±ºo galappaveµhakena [galappavedhakena (bah³su)] ±n²yam±no dukkha½ domanassa½ paµisa½vedeti, imin± dutiyena µh±nena bahu½ apuñña½ pasavati. Yampi so evam±ha– ‘gacchatha ima½ p±ºa½ ±rabhath±’ti, imin± tatiyena µh±nena bahu½ apuñña½ pasavati. Yampi so p±ºo ±rabhiyam±no dukkha½ domanassa½ paµisa½vedeti imin± catutthena µh±nena bahu½ apuñña½ pasavati. Yampi so tath±gata½ v± tath±gatas±vaka½ v± akappiyena ±s±deti, imin± pañcamena µh±nena bahu½ apuñña½ pasavati. Yo kho, j²vaka, tath±gata½ v± tath±gatas±vaka½ v± uddissa p±ºa½ ±rabhati so imehi pañcahi µh±nehi bahu½ apuñña½ pasavat²”ti. Eva½ vutte, j²vako kom±rabhacco bhagavanta½ etadavoca– “acchariya½, bhante, abbhuta½, bhante! Kappiya½ vata, bhante, bhikkh³ ±h±ra½ ±h±renti anavajja½ vata, bhante, bhikkh³ ±h±ra½ ±h±renti. Abhikkanta½, bhante, abhikkanta½, bhante…pe… up±saka½ ma½ bhagav± dh±retu ajjatagge p±ºupeta½ saraºa½ gatan”ti.
J²vakasutta½ niµµhita½ pañcama½.