Pokkharas±tibuddh³pasaªkamanavaººan±
292-3-6. Kittako pana soti vutta½ “sammodan²yakath±yapi k±lo natth²”ti. ¾gam± n³ti ±gato nu. Khoti nip±tamatta½. Idh±ti ettha, tumh±ka½ santikanti attho. Adhiv±set³ti s±diyatu, ta½ pana s±diyana½ idha manas±va sampaµiggaho, na k±yav±c±h²ti ±ha “sampaµicchat³”ti. Ajja pavattam±na½ ajjatana½, puñña½, p²tip±mojjañca, imamattha½ dassetu½ “ya½ me”ti-±di vutta½. K±ranti upak±ra½, sakk±ra½ v±. Acopetv±ti ac±letv±. 297. “Sahatth±”ti ida½ karaºatthe nissakkavacana½. Ten±ha “sahatthen±”ti. Suhitanti dh±ta½, jighacch±dukkh±bh±vena v± sukhita½. Y±vadatthanti y±va attho, t±va bhojanena tad± kata½. Paµikkhepapav±raº±vettha adhippet±, na nimantanapav±raº±ti ±ha “alan”ti-±di. “Hatthasaññ±y±”ti nidassanamatta½ aññattha mukhavik±rena, vac²bhedena ca paµikkhepassa vuttatt± ekakkhaºepi ca tath±paµikkhepassa labbhanato. On²t± pattato p±ºi etass±ti on²tapattap±º²ti bhinn±dhikaraºavisayo tipado b±hiratthasam±so. Muddhajaºa-k±rena, pana saññogata-k±rena ca oºittasaddo vin±bh³teti dasseti “oºittapattap±ºintipi p±µho”ti-±din±. Sucikaraºatthe v± oºittasaddo. Oºitta½ ±mis±panayanena sucikata½ patta½ p±ºi ca ass±ti hi oºittapattap±ºi. Ten±ha “hatthe ca pattañca dhovitv±”ti. “Oºitta½ n±n±bh³ta½ vin±bh³ta½, ±mis±panayanena v± sucikata½ patta½ p±ºito ass±ti oºittapattap±º²”ti (s±rattha. µ². 1.23) s±ratthad²paniya½ vutta½. Tattha pacchimavacana½ “hatthe ca pattañca dhovitv±”ti imin± asa½sandanato vic±retabba½. Eva½bh³tanti “bhutt±vi½ on²tapattap±ºin”ti vuttappak±rena bh³ta½. 298. Anupubbi½ kathanti anupubba½ kathetabba½ katha½. Ten±ha “anupaµip±µikathan”ti. K± pana s±ti ±ha “d±n±nantara½ s²lan”ti-±di, ten±yamattho bodhito hoti– d±nakath± t±va pacurajanesupi pavattiy± sabbas±dh±raºatt±, sukaratt±, s²le patiµµh±nassa up±yabh±vato ca ±dito kathetabb±. Paricc±gas²lo hi puggalo pariggahavatth³su vinissaµabh±vato sukheneva s²l±ni sam±diyati, tattha ca suppatiµµhito hoti, s²lena d±yakapaµigg±hakasuddhito par±nuggaha½ vatv± parap²¼±nivattivacanato, kiriyadhamma½ vatv± akiriyadhammavacanato, bhogasampattihetu½ vatv± bhavasampattihetuvacanato ca d±nakath±nantara½ s²lakath± kathetabb±. Tañce d±nas²la½ vaµµanissita½, aya½ bhavasampatti tassa phalanti dassanattha½ s²lakath±nantara½ saggakath±. T±ya hi eva½ dassita½ hoti “imehi d±nas²lamayehi, paº²tapaº²tatar±dibhedabhinnehi ca puññakiriyavatth³hi et± c±tumah±r±jik±d²su paº²tapaº²tatar±dibhedabhinn± aparimeyy± dibbasampattiyo laddhabb±”ti. Sv±ya½ saggo r±g±d²hi upakkiliµµho, sabbath± pana tehi anupakkiliµµho ariyamaggoti dassanattha½ saggakath±nantara½ maggakath±. Maggañca kathentena tadadhigamup±yadassanattha½ k±m±na½ ±d²navo, ok±ro, sa½kileso, nekkhamme ±nisa½so ca kathetabbo. Saggapariy±pann±pi hi sabbe k±m± n±ma bahv±d²nav± anicc± addhuv± vipariº±madhamm±, pageva itareti ±d²navo, sabbepi k±m± h²n± gamm± pothujjanik± anariy± anatthasa½hit±ti l±makabh±vo ok±ro, sabbepi bhav± kiles±na½ vatthubh³t±ti sa½kileso, sabbasa½kilesavippayutta½ nibb±nanti nekkhamme ±nisa½so ca kathetabboti. Ayampi attho bodhitoti veditabbo. Maggoti hi ettha iti-saddena ±dyatthena k±m±d²nav±d²nampi saªgahoti ayamatthavaººan± kat±. Ten±ha “seyyathida½– d±nakatha½ s²lakatha½ saggakatha½ k±m±na½ ±d²nava½ ok±ra½ sa½kilesa½ nekkhamme ±nisa½sa½ pak±set²”ti. Vitth±ro s±ratthad²paniya½ (s±rattha. µ². 3.26) gahetabbo. Kasi-saddo ñ±ºena gahaºeti ±ha “gahit±”ti-±di. S±ma½saddena nivattetabbamattha½ dasseti “as±dh±raº± aññesan”ti imin±, lokuttaradhamm±dhigame par³padesavigatatt±, ekeneva loke paµhama½ anuttar±ya samm±sambodhiy± abhisambuddhatt± ca aññesamas±dh±raº±ti vutta½ hoti. Dhammacakkhunti ettha sot±pattimaggova adhippeto, na brahm±yusutte (ma. ni. 2.383 ±dayo) viya heµµhim± tayo magg±, na ca c³¼ar±hulov±dasutte (ma. ni. 3.416) viya ±savakkhayo. “Tassa uppatti-±k±radassanatthan”ti kasm± vutta½, nanu maggañ±ºa½ asaªkhatadhamm±rammaºameva, na saªkhatadhamm±rammaºanti codana½ sodhento “tañh²”ti-±dim±ha. Kiccavasen±ti asammohapaµivedhakiccavasena.