Khattiyaseµµhabh±vavaººan±

275. Br±hmaºes³ti voh±ramatta½, br±hmaº±na½ sam²pe br±hmaºehi laddhabb±ni ±san±d²ni labheth±ti vutta½ hoti. Tena vutta½ “br±hmaº±na½ antare”ti. Kevala½ vedasatth±nur³pa½ paralokagate saddh±ya eva k±tabba½, na tadañña½ kiñci abhipatthenten±ti saddhanti nibbacana½ dassetu½ “matake uddissa katabhatte”ti vutta½. Maªgal±dibhatteti ettha ±disaddena ussavadevat±r±dhan±dibhatte saªgaºh±ti. Yaññabhatteti p±pasaññam±divasena katabhatte. “P±pasaññam±dibhatto bhavissat²”ti-±din± hi aggihomo idha yañña½. P±hunak±nanti atith²na½. An±gantuk±nampi p±heºakabhatta½ “p±hunan”tveva vuccat²ti ±ha “paºº±k±rabhatte v±”ti. ¾vaµa½ niv±raºa½. An±vaµa½ aniv±raºa½. Khattiyabh±va½ appatto ubhatosuj±t±bh±vato. Ten±ha “aparisuddho”ti.
276. Itthiy± v± itthi½ karitv±ti ettha karaºa½ n±ma kiriy±s±maññavisaya½ karabh³dh±t³na½ atthavasena sabbadh±tvantogadhatt±ti ±ha “pariyesitv±”ti. Khattiyakum±rassa bhariy±bh³ta½ br±hmaºakañña½ itthi½ pariyesitv± gahetv± br±hmaº±na½ itthiy± v± khattiy±va seµµh±, “h²n± br±hmaº±”ti p±¼imud±haritv± yojetabba½. “Purisena v± purisa½ karitv±ti etth±pi eseva nayo”ti (d². ni. µ². 1.276) ±cariyena vutta½. Tatth±pi hi khattiyakaññ±ya patibh³ta½ br±hmaºakum±ra½ purisa½ pariyesitv± gahetv± br±hmaº±na½ purisena v± khattiy±va seµµh±, h²n± br±hmaº±ti yojan±. Kismiñcideva pakaraºeti ettha pakaraºa½ n±ma k±raºa½ “etasmi½ nid±ne etasmi½ pakaraºe”ti-±d²su (p±ci. 42, 90) viya, tasm± r±g±divasena pakkhalite µh±ne hetubh³teti attho, ta½ pana atthato apar±dhova, so ca akattabbakaraºanti ±ha “kismiñcideva dose”ti-±di. Bhassasaddo bhasmapariy±yo. Bhas²yati niratthakabh±vena khip²yat²ti hi bhassa½, ch±rik±. “Vadhitv±”ti etassa atthavacana½ “okiritv±”ti.
277. Kammakilesehi janetabbo, tehi v± j±yat²ti janito, sveva janeto, manussova Tath± hi vutta½ “ye gottapaµis±rino”ti. Tadeta½ paj±vacana½ viya j±tisaddavasena bahumhi ekavacananti ±ha “paj±y±ti attho”ti. Etasmi½ janetipi yujjati. Paµisarant²ti gotta½ paµicca “aha½ gotamo, aha½ kassapo”ti-±din± saraºa½ karonti vicinanti.

Paµhamabh±ºav±ravaººan± niµµhit±.