Br±hmaºamah±s±l±d²na½ ±mantan±

324. “Atha kho, bho, mah±govindo br±hmaºo yena te satta ca br±hmaºamah±s±l± satta ca nh±takasat±ni tenupasaªkami; upasaªkamitv± te satta ca br±hmaºamah±s±le satta ca nh±takasat±ni etadavoca– “añña½ d±ni bhavanto ±cariya½ pariyesantu, yo bhavant±na½ mante v±cessati. Icch±maha½, bho, ag±rasm± anag±riya½ pabbajitu½. Yath± kho pana me suta½ brahmuno ±magandhe bh±sam±nassa. Te na sunimmaday± ag±ra½ ajjh±vasat±, pabbajiss±maha½, bho, ag±rasm± anag±riyan”ti. “M± bhava½ govindo ag±rasm± anag±riya½ pabbaji. Pabbajj±, bho, appesakkh± ca appal±bh± ca; brahmañña½ mahesakkhañca mah±l±bhañc±”ti. “M± bhavanto eva½ avacuttha– “pabbajj± appesakkh± ca appal±bh± ca, brahmañña½ mahesakkhañca mah±l±bhañc±”ti. Ko nu kho, bho, aññatra may± mahesakkhataro v± mah±l±bhataro v±! Ahañhi, bho, etarahi r±j±va rañña½ brahm±va br±hmaº±na½ [brahm±na½ (s². p². ka.)] devat±va gahapatik±na½. Tamaha½ sabba½ pah±ya ag±rasm± anag±riya½ pabbajiss±mi. Yath± kho pana me suta½ brahmuno ±magandhe bh±sam±nassa, te na sunimmaday± ag±ra½ ajjh±vasat±. Pabbajiss±maha½, bho, ag±rasm± anag±riyan”ti. “Sace bhava½ govindo ag±rasm± anag±riya½ pabbajissati, mayampi ag±rasm± anag±riya½ pabbajiss±ma, atha y± te gati, s± no gati bhavissat²”ti.