Bhariy±na½ ±mantan±

325. “Atha kho, bho, mah±govindo br±hmaºo yena catt±r²s± bhariy± s±disiyo tenupasaªkami; upasaªkamitv± catt±r²s± bhariy± s±disiyo etadavoca– “y± bhot²na½ icchati, sak±ni v± ñ±tikul±ni gacchatu añña½ v± bhatt±ra½ pariyesatu. Icch±maha½, bhot², ag±rasm± anag±riya½ pabbajitu½. Yath± kho pana me suta½ brahmuno ±magandhe bh±sam±nassa, te na sunimmaday± ag±ra½ ajjh±vasat±. Pabbajiss±maha½, bhot², ag±rasm± anag±riyan”ti. “Tvaññeva no ñ±ti ñ±tik±m±na½, tva½ pana bhatt± bhattuk±m±na½. Sace bhava½ govindo ag±rasm± anag±riya½ pabbajissati, mayampi ag±rasm± anag±riya½ pabbajiss±ma, atha y± te gati, s± no gati bhavissat²”ti.