Anumodanavattakath±vaººan±

Anumodanavatte anu punappuna½ modiyate pamodiyateti anumodan±. K± s±? Dhammakath±. Anumodan±ya kattabba½ vatta½ anumodanavatta½. Pañcame nisinneti anumodanatth±ya nisinne. Upanisinnakath± n±ma bah³su sannipatitesu parikath±kathana½. Sesa½ suviññeyyameva.

Anumodanavattakath±vaººan± niµµhit±.

Piº¹ac±rikavattakath±vaººan±

189. Piº¹ac±rikavatte piº¹itabbo saªgharitabboti piº¹o, piº¹ap±to. Piº¹±ya caraºa½ s²lamass±ti piº¹ac±r², so eva piº¹ac±riko sakatthe kapaccayavasena. Piº¹ac±rikena vattitabba½ vatta½ piº¹ac±rikavatta½. Tatr±yamanutt±napadavaººan±– nivesana½ n±ma itthikum±rik±d²na½ vasanaµµh±na½. Yasm± pavisananikkhamanadv±ra½ asallakkhetv± sahas± pavisanto visabh±g±rammaºa½ v± passeyya, parissayo v± bhaveyya, tasm± “nivesana½…pe… pavisitabban”ti vutta½. Atid³re tiµµhanto apassanto v± bhaveyya, “aññassa gehe tiµµhat²”ti v± maññeyya. Acc±sanne tiµµhanto apassitabba½ v± passeyya, asuºitabba½ v± suºeyya, tena manuss±na½ ag±ravo v± appas±do v± bhaveyya, tasm± “n±tid³re n±cc±sanne µh±tabban”ti vutta½. Aticira½ tiµµhanto ad±tuk±m±na½ manopadoso bhaveyya, aññattha bhikkh± ca parikkhayeyya, atilahuka½ nivattanto d±tuk±m±na½ puññah±ni ca bhaveyya, bhikkhuno ca bhikkh±ya asampajjana½, tasm± “n±ticira½ µh±tabba½, n±tilahuka½ nivattitabba½, µhitena sallakkhetabban”ti vutta½. Sallakkhaº±k±ra½ dasseti “sace kamma½ v± nikkhipat²”ti-±din±. Tattha kamma½ v± nikkhipat²ti kapp±sa½ v± suppa½ v± musala½ v± yañca gahetv± kamma½ karonti, µhit± v± nisinn± v± honti, ta½ nikkhipati. Par±masat²ti gaºh±ti. Ýhapeti v±ti “tiµµhatha bhante”ti vadant² µhapeti n±ma. Avakk±rap±t²ti atirekapiº¹ap±ta½ apanetv± µhapanatth±ya ek± samuggap±ti. Ettha ca samuggap±ti n±ma samuggapuµasadis± p±ti. Sesa½ vuttanayameva.

Piº¹ac±rikavattakath±vaººan± niµµhit±.