[86] 6. S²lav²ma½sakaj±takavaººan±

S²la½ kireva kaly±ºanti ida½ satth± jetavane viharanto eka½ s²lav²ma½saka½ br±hmaºa½ ±rabbha kathesi. So kira kosalar±j±na½ niss±ya j²vati tisaraºa½ gato akhaº¹apañcas²lo tiººa½ ved±na½ p±rag³. R±j± “aya½ s²lav±”ti tassa atirekasamm±na½ karoti. So cintesi “aya½ r±j± mayha½ aññehi br±hmaºehi atirekasamm±na½ karoti, ativiya ma½ garu½ katv± passati, ki½ nu kho esa mama j±tigottakulappadesasippasampatti½ niss±ya ima½ samm±na½ karoti, ud±hu s²lasampatti½, v²ma½siss±mi t±v±”ti. So ekadivasa½ r±j³paµµh±na½ gantv± ghara½ ±gacchanto ekassa heraññikassa phalakato an±pucchitv± eka½ kah±paºa½ gahetv± agam±si, heraññiko br±hmaºe garubh±vena kiñci avatv± nis²di. Punadivase dve kah±paºe gaºhi, heraññiko tatheva adhiv±sesi. Tatiyadivase kah±paºamuµµhi½ aggahesi, atha na½ heraññiko “ajja te tatiyo divaso r±jakuµumba½ vilumpantass±”ti “r±jakuµumbavilumpakacoro me gahito”ti tikkhattu½ viravi. Atha na½ manuss± ito cito ca ±gantv± “cira½d±ni tva½ s²lav± viya vicar²”ti dve tayo pah±re datv± bandhitv± rañño dassesu½.

R±j± vippaµis±r² hutv± “kasm±, br±hmaºa, evar³pa½ duss²lakamma½ karos²”ti vatv± “gacchatha, tassa r±j±ºa½ karoth±”ti ±ha. Br±hmaºo “n±ha½, mah±r±ja, coro”ti ±ha. Atha “kasm± r±jakuµumbikassa phalakato kah±paºe gaºh²”ti? “Eta½ may± tayi mama atisamm±na½ karonte ‘ki½ nu kho r±j± mama j±ti-±d²ni niss±ya atisamm±na½ karoti, ud±hu s²la½ niss±y±’ti v²ma½sanatth±ya kata½, id±ni pana may± eka½sena ñ±ta½. Yath± s²lameva niss±ya tay± mama samm±no kato, na j±ti-±d²ni. Tath± hi me id±ni r±j±ºa½ k±resi, sv±ha½ imin± k±raºena ‘imasmi½ loke s²lameva uttama½ s²la½ pamukhan’ti sanniµµh±na½ gato. Imassa pan±ha½ s²lassa anucchavika½ karonto gehe µhito kilese paribhuñjanto na sakkhiss±mi k±tu½, ajjeva jetavana½ gantv± satthu santike pabbajiss±mi, pabbajja½ me detha, dev±”ti vatv± r±j±na½ anuj±n±petv± jetavan±bhimukho p±y±si.

Atha na½ ñ±tisuhajjabandhav± sannipatitv± niv±retu½ asakkont± nivatti½su. So satthu santika½ gantv± pabbajja½ y±citv± pabbajjañca upasampadañca labhitv± avissaµµhakammaµµh±no vipassana½ va¹¹hetv± arahatta½ patv± satth±ra½ upasaªkamitv± “bhante, mayha½ pabbajj± matthaka½ patt±”ti añña½ by±k±si. Tassa ta½ aññaby±karaºa½ bhikkhusaªghe p±kaµa½ j±ta½. Athekadivasa½ dhammasabh±ya½ sannipatit± bhikkh³ “±vuso, asuko n±ma rañño upaµµh±kabr±hmaºo attano s²la½ v²ma½sitv± r±j±na½ ±pucchitv± pabbajitv± arahatte patiµµhito”ti tassa guºa½ kathayam±n± nis²di½su. Satth± ±gantv± “k±ya nuttha, bhikkhave, etarahi kath±ya sannisinn±”ti pucchitv± “im±ya n±m±”ti vutte “na, bhikkhave, id±ni ayameva br±hmaºo attano s²la½ v²ma½sitv± pabbajitv± attano patiµµha½ ak±si, pubbepi paº¹it± attano s²la½ v²ma½sitv± pabbajitv± attano patiµµha½ kari½s³”ti vatv± tehi y±cito at²ta½ ±hari.

At²te b±r±ºasiya½ brahmadatte rajja½ k±rente bodhisatto tassa purohito ahosi d±n±dhimutto s²lajjh±sayo akhaº¹apañcas²lo. R±j± sesabr±hmaºehi atireka½ tassa samm±na½ karot²ti sabba½ purimasadisameva. Bodhisatte pana bandhitv± rañño santika½ n²yam±ne ahituº¹ik± antarav²thiya½ sappa½ k²¼±pent± naªguµµhe gaºhanti, g²v±ya gaºhanti, gale veµhenti. Bodhisatto te disv± “m±, t±t±, eva½ sappa½ naªguµµhe gaºhatha, m± g²v±ya gaºhatha, m± gale veµhetha. Ayañhi vo ¹a½sitv± j²vitakkhaya½ p±peyy±”ti ±ha. Ahituº¹ik± “aya½, br±hmaºa, sappo s²lav± ±c±rasampanno t±diso duss²lo na hoti, tva½ pana attano duss²lat±ya an±c±rena r±jakuµumbavilumpakacoroti bandhitv± n²yas²”ti ±ha½su.

So cintesi “sapp±pi t±va a¹a½sant± aviheµhent± ‘s²lavanto’ti n±ma½ labhanti, kimaªga½ pana manussabh³t±. S²lameva imasmi½ loke uttama½, natthi tato uttaritaran”ti. Atha na½ netv± rañño dassesu½. R±j± “ki½ ida½, t±t±”ti pucchi. “R±jakuµumbavilumpako coro, dev±”ti. “Tena hissa r±j±ºa½ karoth±”ti. Br±hmaºo “n±ha½, mah±r±ja, coro”ti ±ha. “Atha kasm± kah±paºe aggahes²”ti ca vutte purimanayeneva sabba½ ±rocento “sv±ha½ imin± k±raºena ‘imasmi½ loke s²lameva uttama½, s²la½ p±mokkhan’ti sanniµµh±na½ gato”ti vatv± “tiµµhatu t±va ida½, ±s²visopi t±va a¹a½santo aviheµhento ‘s²lav±’ti vattabbata½ labhati. Imin±pi k±raºena s²lameva uttama½, s²la½ pavaran”ti s²la½ vaººento ima½ g±tham±ha–

86. “S²la½ kireva kaly±ºa½, s²la½ loke anuttara½;

passa ghoraviso n±go, s²lav±ti na haññat²”ti.

Tattha s²la½ kirev±ti k±yav±c±cittehi av²tikkamasaªkh±ta½ ±c±ras²lameva. Kir±ti anussavavasena vadati. Kaly±ºanti sundaratara½. Anuttaranti jeµµhaka½ sabbaguºad±yaka½. Pass±ti attan± diµµhak±raºa½ abhimukha½ karonto katheti. S²lav±ti na haññat²ti ghoravisopi sam±no a¹a½sana-aviheµhanamattakena s²lav±ti pasa½sa½ labhati, na haññati na vihaññat²ti. Imin±pi k±raºena s²lameva uttamanti.

Eva½ bodhisatto im±ya g±th±ya rañño dhamma½ desetv± k±me pah±ya isipabbajja½ pabbajitv± himavanta½ pavisitv± pañc±bhiññ± aµµha sam±pattiyo nibbattetv± brahmalokapar±yaºo ahosi.

Satth± ima½ dhammadesana½ ±haritv± j±taka½ samodh±nesi– “tad± r±j± ±nando ahosi, r±japaris± buddhaparis±, purohito pana ahameva ahosin”ti.

S²lav²ma½sakaj±takavaººan± chaµµh±.