12. Attavaggo

157. Att±nañce piya½ jaññ±, rakkheyya na½ surakkhita½;
tiººa½ aññatara½ y±ma½, paµijaggeyya paº¹ito.
158. Att±nameva paµhama½, patir³pe nivesaye;
athaññamanus±seyya, na kilisseyya paº¹ito.
159. Att±na½ ce tath± kayir±, yath±ññamanus±sati;
sudanto vata dametha, att± hi kira duddamo.
160. Att± hi attano n±tho, ko hi n±tho paro siy±;
attan± hi sudantena, n±tha½ labhati dullabha½.
161. Attan± hi kata½ p±pa½, attaja½ attasambhava½;
abhimatthati [abhimantati (s². p².)] dummedha½, vajira½ vasmamaya½ [vajira½va’mhamaya½ (sy±. ka.)] maºi½.
162. Yassa accantaduss²lya½, m±luv± s±lamivotthata½;
karoti so tathatt±na½, yath± na½ icchat² diso.
163. Sukar±ni as±dh³ni, attano ahit±ni ca;
ya½ ve hitañca s±dhuñca, ta½ ve paramadukkara½.
164. Yo s±sana½ arahata½, ariy±na½ dhammaj²vina½;
paµikkosati dummedho, diµµhi½ niss±ya p±pika½;
phal±ni kaµµhakasseva, attagh±t±ya [attaghaññ±ya (s². sy±. p².)] phallati.
165. Attan± hi [attan±va (s². sy±. p².)] kata½ p±pa½, attan± sa½kilissati;
attan± akata½ p±pa½, attan±va visujjhati;
suddh² asuddhi paccatta½, n±ñño añña½ [n±ññamañño(s².)] visodhaye.
166. Attadattha½ paratthena, bahun±pi na h±paye;
attadatthamabhiññ±ya, sadatthapasuto siy±.

Attavaggo dv±dasamo niµµhito.