13. Ekabr±hmaºavatthu
Na c±hanti ima½ dhammadesana½ satth± jetavane viharanto eka½ br±hmaºa½ ±rabbha kathesi. So kira “samaºo gotamo attano s±vake br±hmaº±ti vadati ahañcamhi br±hmaºayoniya½ nibbatto, mampi nu kho eva½ vattu½ vaµµat²”ti satth±ra½ upasaªkamitv± tamattha½ pucchi. Atha na½ satth± “n±ha½, br±hmaºa, br±hmaºayoniya½ nibbattamatteneva½ vad±mi, yo pana akiñcano agahaºo, tamaha½ br±hmaºa½ vad±m²”ti vatv± ima½ g±tham±ha– 396. “Na c±ha½ br±hmaºa½ br³mi, yonija½ mattisambhava½;
bhov±di n±ma so hoti, sace hoti sakiñcano;
akiñcana½ an±d±na½, tamaha½ br³mi br±hmaºan”ti.
Tattha yonijanti yoniya½ j±ta½. Mattisambhavanti br±hmaºiy± m±tu santake udarasmi½ sambh³ta½. Bhov±d²ti so pana ±mantan±d²su “bho, bho”ti vatv± vicaranto bhov±di n±ma hoti, sace r±g±d²hi kiñcanehi sakiñcano. Aha½ pana r±g±d²hi akiñcana½ cat³hi up±d±nehi an±d±na½ br±hmaºa½ vad±m²ti attho. Desan±vas±ne so br±hmaºo sot±pattiphale patiµµhahi, sampatt±nampi s±tthik± dhammadesan± ahos²ti.
Ekabr±hmaºavatthu terasama½.