8. Nakulam±t±sutta½
48. Eka½ samaya½ bhagav± bhaggesu viharati su½sum±ragire [su½sum±ragire (s². sy±. p².)] bhesaka¼±vane migad±ye. Atha kho nakulam±t± gahapat±n² yena bhagav± tenupasaªkami; upasaªkamitv±…pe…. Ekamanta½ nisinna½ kho nakulam±tara½ gahapat±ni½ bhagav± etadavoca– “Aµµhahi kho, nakulam±te, dhammehi samann±gato m±tug±mo k±yassa bhed± para½ maraº± man±pak±yik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjati. Katamehi aµµhahi? Idha, nakulam±te, m±tug±mo yassa m±t±pitaro bhattuno denti atthak±m± hitesino anukampak± anukampa½ up±d±ya tassa hoti pubbuµµh±yin² pacch±nip±tin² kiªk±rapaµiss±vin² man±pac±rin² piyav±din². “Ye te bhattu garuno honti– m±t±ti v± pit±ti v± samaºabr±hmaº±ti v±– te sakkaroti garu½ karoti m±neti p³jeti, abbh±gate ca ±sanodakena paµip³jeti. “Ye te bhattu abbhantar± kammant±– uºº±ti v± kapp±s±ti v±– tattha dakkh± hoti analas± tatrup±y±ya v²ma½s±ya samann±gat± ala½ k±tu½ ala½ sa½vidh±tu½. “Yo so bhattu abbhantaro antojano– d±s±ti v± pess±ti v± kammakar±ti v±– tesa½ katañca katato j±n±ti akatañca akatato j±n±ti, gil±nak±nañca bal±bala½ j±n±ti kh±dan²ya½ bhojan²yañcassa pacca½sena sa½vibhajati. “Ya½ bhatt± ±harati dhana½ v± dhañña½ v± rajata½ v± j±tar³pa½ v± ta½ ±rakkhena guttiy± samp±deti, tattha ca hoti adhutt² athen² asoº¹² avin±sik±. “Up±sik± kho pana hoti buddha½ saraºa½ gat± dhamma½ saraºa½ gat± saªgha½ saraºa½ gat±. “S²lavat² kho pana hoti– p±º±tip±t± paµivirat±…pe… sur±merayamajjapam±daµµh±n± paµivirat±…pe…. “C±gavat² kho pana hoti vigatamalamaccherena cetas± ag±ra½ ajjh±vasati muttac±g± payatap±ºin² vossaggarat± y±cayog± d±nasa½vibh±garat±. “Imehi kho, nakulam±te, aµµhahi dhammehi samann±gato m±tug±mo k±yassa bhed± para½ maraº± man±pak±yik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjat²”ti.
“Yo na½ bharati sabbad±, nicca½ ±t±pi ussuko;
ta½ sabbak±mada½ posa½, bhatt±ra½ n±timaññati.
“Na c±pi sotthi bhatt±ra½, iss±v±dena rosaye;
bhattu ca garuno sabbe, paµip³jeti paº¹it±.
“Uµµh±hik± analas±, saªgahitaparijjan±;
bhattu man±pa½ carati, sambhata½ anurakkhati.
“Y± eva½ vattati n±r², bhattu chandavas±nug±;
man±p± n±ma te [man±pak±yik± (s².)] dev±, yattha s± upapajjat²”ti. Aµµhama½.