4. D±navaggo

1. Paµhamad±nasuttavaººan±

31. Catutthassa paµhame ±sajja d±na½ det²ti patv± d±na½ deti. ¾gata½ disv± ta½ muhutta½yeva nis²d±petv± sakk±ra½ katv± d±na½ deti, dass±m²ti na kilameti. Bhay±ti “aya½ ad±yako ak±rako”ti garahabhay±, ap±yabhay± v±. Ad±si meti mayha½ pubbe esa ida½ n±ma ad±s²ti deti. Dassati meti an±gate ida½ n±ma dassat²ti deti. S±hu d±nanti d±na½ n±ma s±dhu sundara½ buddh±d²hi paº¹itehi pasatthanti deti. Citt±laªk±racittaparikkh±rattha½ d±na½ det²ti samathavipassan±cittassa alaªk±ratthañceva parikkh±ratthañca deti. D±nañhi citta½ mudu½ karoti. Yena laddho, so “laddha½ me”ti muducitto hoti. Yena dinna½, sopi “dinna½ may±”ti muducitto hoti. Iti ubhinna½ citta½ mudu½ karoti. Teneva “adantadamanan”ti vuccati. Yath±ha–
“Adantadamana½ d±na½, ad±na½ dantad³saka½;
d±nena piyav±c±ya, unnamanti namanti c±”ti.
Imesu pana aµµhasu d±nesu citt±laªk±rad±nameva uttamanti.