7. Vacchagottasutta½
58. Atha kho vacchagotto [vacchaputto (ka.)] paribb±jako yena bhagav± tenupasaªkami upasaªkamitv± bhagavat± saddhi½ sammodi. Sammodan²ya½ katha½ s±raº²ya½ v²tis±retv± ekamanta½ nis²di. Ekamanta½ nisinno kho vacchagotto paribb±jako bhagavanta½ etadavoca– “suta½ meta½, bho gotama, samaºo gotamo evam±ha– ‘mayhameva d±na½ d±tabba½ n±ññesa½ d±na½ d±tabba½; mayhameva s±vak±na½ d±na½ d±tabba½, n±ññesa½ s±vak±na½ d±na½ d±tabba½; mayhameva dinna½ mahapphala½, n±ññesa½ dinna½ mahapphala½; mayhameva s±vak±na½ dinna½ mahapphala½, n±ññesa½ s±vak±na½ dinna½ mahapphalan’ti. Ye te, bho gotama, evam±ha½su ‘samaºo gotamo evam±ha mayhameva d±na½ d±tabba½, n±ññesa½ d±na½ d±tabba½. Mayhameva s±vak±na½ d±na½ d±tabba½, n±ññesa½ s±vak±na½ d±na½ d±tabba½. Mayhameva dinna½ mahapphala½, n±ññesa½ dinna½ mahapphala½. Mayhameva s±vak±na½ dinna½ mahapphala½, n±ññesa½ s±vak±na½ dinna½ mahapphalan’ti. Kacci te bhoto gotamassa vuttav±dino ca bhavanta½ gotama½ abh³tena abbh±cikkhanti, dhammassa c±nudhamma½ by±karonti, na ca koci sahadhammiko v±d±nup±to [v±d±nuv±do (ka.)] g±rayha½ µh±na½ ±gacchati? Anabbhakkh±tuk±m± hi maya½ bhavanta½ gotaman”ti. “Ye te, vaccha, evam±ha½su– ‘samaºo gotamo evam±ha– mayhameva d±na½ d±tabba½…pe… n±ññesa½ s±vak±na½ dinna½ mahapphalan’ti na me te vuttav±dino. Abbh±cikkhanti ca pana ma½ [ca pana ma½ te (s². sy±. ka½. p².)] asat± abh³tena. Yo kho, vaccha, para½ d±na½ dadanta½ v±reti so tiººa½ antar±yakaro hoti, tiººa½ p±ripanthiko. Katamesa½ tiººa½? D±yakassa puññantar±yakaro hoti, paµigg±hak±na½ l±bhantar±yakaro hoti, pubbeva kho panassa att± khato ca hoti upahato ca. Yo kho, vaccha, para½ d±na½ dadanta½ v±reti so imesa½ tiººa½ antar±yakaro hoti, tiººa½ p±ripanthiko. “Aha½ kho pana, vaccha, eva½ vad±mi– ye hi te candanik±ya v± oligalle v± p±º±, tatrapi yo th±lidhovana½ [th±lakadhovana½ (ka.)] v± sar±vadhovana½ v± cha¹¹eti– ye tattha p±º± te tena y±pent³ti, tato nid±namp±ha½, vaccha, puññassa ±gama½ vad±mi. Ko pana v±do manussabh³te! Api c±ha½, vaccha, s²lavato dinna½ mahapphala½ vad±mi, no tath± duss²lassa, so ca hoti pañcaªgavippah²no pañcaªgasamann±gato. “Katam±ni pañcaªg±ni pah²n±ni honti? K±macchando pah²no hoti, by±p±do pah²no hoti thinamiddha½ pah²na½ hoti, uddhaccakukkucca½ pah²na½ hoti, vicikicch± pah²n± hoti. Im±ni pañcaªg±ni vippah²n±ni honti. “Katamehi pañcahi aªgehi samann±gato hoti? Asekkhena s²lakkhandhena samann±gato hoti, asekkhena sam±dhikkhandhena samann±gato hoti, asekkhena paññ±kkhandhena samann±gato hoti, asekkhena vimuttikkhandhena samann±gato hoti, asekkhena vimuttiñ±ºadassanakkhandhena samann±gato hoti; imehi pañcahi aªgehi samann±gato hoti. Iti pañcaªgavippah²ne pañcaªgasamann±gate dinna½ mahapphalanti vad±m²”ti.
“Iti kaºh±su set±su, rohiº²su har²su v±;
kamm±s±su sar³p±su, gosu p±revat±su v±.
“Y±su k±suci et±su, danto j±yati puªgavo;
dhorayho balasampanno, kaly±ºajavanikkamo;
tameva bh±re yuñjanti, n±ssa vaººa½ parikkhare.
“Evameva½ manussesu, yasmi½ kasmiñci j±tiye;
khattiye br±hmaºe vesse, sudde caº¹±lapukkuse.
“Y±su k±suci et±su, danto j±yati subbato;
dhammaµµho s²lasampanno, saccav±d² hir²mano.
“Pah²naj±timaraºo, brahmacariyassa keval²;
pannabh±ro visa½yutto, katakicco an±savo.
“P±rag³ sabbadhamm±na½, anup±d±ya nibbuto;
tasmi½yeva [tasmi½ ve (sy±. ka½.)] viraje khette, vipul± hoti dakkhiº±.
“B±l± ca avij±nant±, dummedh± assut±vino;
bahiddh± denti d±n±ni, na hi sante up±sare.
“Ye ca sante up±santi, sappaññe dh²rasammate;
saddh± ca nesa½ sugate, m³laj±t± patiµµhit±.
“Devalokañca te yanti, kule v± idha j±yare;
anupubbena nibb±na½, adhigacchanti paº¹it±”ti. Sattama½.