5. Jar±vaggo

1. Jar±dhammasutta½

511. Eva½ me suta½– eka½ samaya½ bhagav± s±vatthiya½ viharati pubb±r±me mig±ram±tup±s±de. Tena kho pana samayena bhagav± s±yanhasamaya½ paµisall±n± vuµµhito pacch±tape nisinno hoti piµµhi½ ot±payam±no.
Atha kho ±yasm± ±nando yena bhagav± tenupasaªkami; upasaªkamitv± bhagavanta½ abhiv±detv± bhagavato gatt±ni p±ºin± anomajjanto bhagavanta½ etadavoca– “acchariya½, bhante abbhuta½, bhante! Na ceva½ d±ni, bhante, bhagavato t±va parisuddho chavivaººo pariyod±to, sithil±ni ca gatt±ni sabb±ni valiyaj±t±ni, purato pabbh±ro ca k±yo, dissati ca indriy±na½ aññathatta½– cakkhundriyassa sotindriyassa gh±nindriyassa jivhindriyassa k±yindriyass±”ti.
“Evañheta½ ±nanda, hoti– jar±dhammo yobbaññe, by±dhidhammo ±rogye, maraºadhammo j²vite. Na ceva t±va parisuddho hoti chavivaººo pariyod±to, sithil±ni ca honti gatt±ni sabb±ni valiyaj±t±ni, purato pabbh±ro ca k±yo, dissati ca indriy±na½ aññathatta½– cakkhundriyassa sotindriyassa gh±nindriyassa jivhindriyassa k±yindriyass±”ti.
“Idamavoca bhagav±. Ida½ vatv± ca sugato ath±para½ etadavoca satth±–
“Dh² ta½ jammi jare atthu, dubbaººakaraº² jare;
t±va manorama½ bimba½, jar±ya abhimaddita½.
“Yopi vassasata½ j²ve, sopi maccupar±yaºo [sabbe maccupar±yan± (sy±. ka½. ka.)];
na kiñci parivajjeti, sabbamev±bhimaddat²”ti. Paµhama½.