5. Tatiyas±riputtakoµµhikasutta½

414. Eka½ samaya½ ±yasm± ca s±riputto, ±yasm± ca mah±koµµhiko b±r±ºasiya½ viharanti isipatane migad±ye…pe… (s±yeva pucch±) “ko nu kho, ±vuso, hetu ko paccayo, yeneta½ aby±kata½ bhagavat±”ti? “R³pe kho, ±vuso, avigatar±gassa avigatacchandassa avigatapemassa avigatapip±sassa avigatapari¼±hassa avigatataºhassa ‘hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa hoti…pe… ‘neva hoti na na hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa hoti. Vedan±ya…pe… saññ±ya…pe… saªkh±resu…pe… viññ±ºe avigatar±gassa avigatacchandassa avigatapemassa avigatapip±sassa avigatapari¼±hassa avigatataºhassa ‘hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa hoti…pe… ‘neva hoti na na hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa hoti. R³pe ca kho, ±vuso, vigatar±gassa…pe… vedan±ya…pe… saññ±ya…pe… saªkh±resu…pe… viññ±ºe vigatar±gassa vigatacchandassa vigatapemassa vigatapip±sassa vigatapari¼±hassa vigatataºhassa ‘hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa na hoti…pe… ‘neva hoti na na hoti tath±gato para½ maraº±’tipissa na hoti. Aya½ kho, ±vuso, hetu, aya½ paccayo, yeneta½ aby±kata½ bhagavat±”ti. Pañcama½.