13. Bhavapañh±sutta½

326. “‘Bhavo, bhavo’ti, ±vuso s±riputta, vuccati. Katamo nu kho, ±vuso, bhavo”ti? “Tayo me, ±vuso, bhav±. K±mabhavo, r³pabhavo, ar³pabhavo– ime kho, ±vuso, tayo bhav±”ti. “Atthi pan±vuso, maggo atthi paµipad±, etesa½ bhav±na½ pariññ±y±”ti? “Atthi kho, ±vuso, maggo atthi paµipad±, etesa½ bhav±na½ pariññ±y±”ti. “Katamo, pan±vuso, maggo katam± paµipad±, etesa½ bhav±na½ pariññ±y±”ti? “Ayameva kho, ±vuso, ariyo aµµhaªgiko maggo, etesa½ bhav±na½ pariññ±ya, seyyathida½– samm±diµµhi samm±saªkappo samm±v±c± samm±kammanto samm±-±j²vo samm±v±y±mo samm±sati samm±sam±dhi. Aya½ kho, ±vuso, maggo aya½ paµipad±, etesa½ bhav±na½ pariññ±y±”ti. “Bhaddako, ±vuso, maggo bhaddik± paµipad±, etesa½ bhav±na½ pariññ±ya. Alañca pan±vuso s±riputta, appam±d±y±”ti. Terasama½.