8. T±yanasuttavaŗŗan±

89. Aµµhame pur±ŗatitthakaroti pubbe titthakaro. Ettha ca tittha½ n±ma dv±saµµhi diµµhiyo, titthakaro n±ma t±sa½ upp±dako satth±. Seyyathida½ nando, vaccho, kiso, sa½kicco. Pur±ŗ±dayo pana titthiy± n±ma. Aya½ pana diµµhi½ upp±detv± katha½ sagge nibbattoti? Kammav±dit±ya. Esa kira uposathabhatt±d²ni ad±si, an±th±na½ vatta½ paµµhapesi, patissaye ak±si, pokkharaŗiyo khaŗ±pesi, ańńampi bahu½ kaly±ŗa½ ak±si. So tassa nissandena sagge nibbatto, s±sanassa pana niyy±nikabh±va½ j±n±ti. So tath±gatassa santika½ gantv± s±san±nucchavik± v²riyappaµisa½yutt± g±th± vakkh±m²ti ±gantv± chinda sotanti-±dim±ha.
Tattha chind±ti aniyamita-±ŗatti. Sotanti taŗh±sota½. Parakkamm±ti parakkamitv± v²riya½ katv±. K±meti kilesak±mepi vatthuk±mepi. Panud±ti n²hara. Ekattanti jh±na½. Ida½ vutta½ hoti– k±me ajahitv± muni jh±na½ na upapajjati, na paµilabhat²ti attho. Kayir± ce kayir±thenanti yadi v²riya½ kareyya, kareyy±tha, ta½ v²riya½ na osakkeyya. Da¼hamena½ parakkameti da¼ha½ ena½ kareyya. Sithilo hi paribb±joti sithilagahit± pabbajj±. Bhiyyo ±kirate rajanti atireka½ upari kilesaraja½ ±kirati. Akata½ dukkaµa½ seyyoti dukkaµa½ akatameva seyyo. Ya½ kińc²ti na kevala½ dukkaµa½ katv± katas±mańńameva, ańńampi ya½ kińci sithila½ kata½ evar³pameva hoti. Sa½kiliµµhanti dukkarak±rikavata½. Imasmi½ hi s±sane paccayahetu sam±dinnadhutaŖgavata½ sa½kiliµµhameva. SaŖkassaranti saŖk±ya sarita½, “idampi imin± kata½ bhavissati, idampi imin±”ti eva½ ±saŖkitaparisaŖkita½. ¾dibrahmacariyik±ti maggabrahmacariyassa ±dibh³t± pubbapadh±nabh³t±. Aµµhama½.