7. Vanaropasuttavaººan±

47. Sattame dhammaµµh± s²lasampann±ti ke dhammaµµh±, ke s²lasampann±ti pucchati. Bhagav± ima½ pañha½ th±varavatthun± d²pento ±r±marop±ti-±dim±ha. Tattha ±r±marop±ti pupph±r±maphal±r±maropak±. Vanarop±ti saya½j±te aropimavane s²ma½ parikkhipitv± cetiyabodhicaªkamanamaº¹apakuµileºarattiµµh±nadiv±µµh±n±na½ k±rak± ch±y³page rukkhe ropetv± dadam±n±pi vanarop±yeva n±ma. Setuk±rak±ti visame setu½ karonti, udake n±va½ paµiy±denti Papanti p±n²yad±nas±la½. Udap±nanti ya½kiñci pokkharaº²ta¼±k±di½. Upassayanti v±s±g±ra½. “Up±sayan”tipi p±µho.
Sad± puñña½ pava¹¹hat²ti na akusalavitakka½ v± vitakkentassa nidd±yantassa v± pava¹¹hati. Yad± yad± pana anussarati, tad± tad± tassa va¹¹hati. Imamattha½ sandh±ya “sad± puñña½ pava¹¹hat²”ti vutta½. Dhammaµµh± s²lasampann±ti tasmi½ dhamme µhitatt± tenapi s²lena sampannatt± dhammaµµh± s²lasampann±. Atha v± evar³p±ni puññ±ni karont±na½ dasa kusal± dhamm± p³renti, tesu µhitatt± dhammaµµh±. Teneva ca s²lena sampannatt± s²lasampann±ti. Sattama½.