Catusa½vejan²yaµh±navaŗŗan±

202. Vassa½vuµµh±ti buddhak±le kira dv²su k±lesu bhikkh³ sannipatanti upakaµµh±ya vass³pan±yik±ya kammaµµh±naggahaŗattha½, vuµµhavass± ca gahitakammaµµh±n±nuyogena nibbattitavises±rocanattha½. Yath± ca buddhak±le, eva½ tambapaŗŗid²pepi ap±ragaŖg±ya bhikkh³ lohap±s±de sannipati½su, p±ragaŖg±ya bhikkh³ tissamah±vih±re. Tesu ap±ragaŖg±ya bhikkh³ saŖk±racha¹¹akasammajjaniyo gahetv± ±gantv± mah±vih±re sannipatitv± cetiye sudh±kamma½ katv±– “vuµµhavass± ±gantv± lohap±s±de sannipatath±”ti vatta½ katv± ph±sukaµµh±nesu vasitv± vuµµhavass± ±gantv± lohap±s±de pańcanik±yamaŗ¹ale, yesa½ p±¼i paguŗ±, te p±¼i½ sajjh±yanti. Yesa½ aµµhakath± paguŗ±, te aµµhakatha½ sajjh±yanti. Yo p±¼i½ v± aµµhakatha½ v± vir±dheti ta½– “kassa santike tay± gahitan”ti vic±retv± uju½ katv± g±h±penti. P±ragaŖg±v±sinopi tissamah±vih±re evameva karonti. Eva½ dv²su k±lesu sannipatitesu bhikkh³su ye pure vass³pan±yik±ya kammaµµh±na½ gahetv± gat± vises±rocanattha½ ±gacchanti, evar³pe sandh±ya “pubbe bhante vassa½vuµµh±”ti-±dim±ha.
Manobh±van²yeti manas± bh±vite sambh±vite. Ye v± mano mana½ bh±venti va¹¹henti r±garaj±d²ni pav±henti, evar³peti attho. Thero kira vattasampanno mahallaka½ bhikkhu½ disv± thaddho hutv± na nis²dati, paccuggamana½ katv± hatthato chattańca pattac²varańca gahetv± p²µha½ papphoµetv± deti, tattha nisinnassa vatta½ katv± sen±sana½ paµijaggitv± deti. Navaka½ bhikkhu½ disv± tuŗh²bh³to na nis²dati, sam²pe µhatv± vatta½ karoti. So t±ya vattapaµipattiy± aparih±ni½ patthayam±no evam±ha.
Atha bhagav±– “±nando manobh±van²y±na½ dassana½ na labhiss±m²”ti cinteti, handassa, manobh±van²y±na½ dassanaµµh±na½ ±cikkhiss±mi, yattha vasanto ito cito ca an±hiŗ¹itv±va lacchati manobh±van²ye bhikkh³ dassan±y±ti cintetv± catt±rim±n²ti-±dim±ha.
Tattha saddhass±ti buddh±d²su pasannacittassa vattasampannassa, yassa p±to paµµh±ya cetiyaŖgaŗavatt±d²ni sabbavatt±ni kat±neva pańń±yanti. Dassan²y±n²ti dassan±rah±ni dassanatth±ya gantabb±ni. Sa½vejan²y±n²ti sa½vegajanak±ni. Żh±n±n²ti k±raŗ±ni, padesaµh±n±neva v±.
Ye hi kec²ti ida½ cetiyac±rik±ya satthakabh±vadassanattha½ vutta½. Tattha cetiyac±rika½ ±hiŗ¹ant±ti ye ca t±va tattha tattha cetiyaŖgaŗa½ sammajjant±, ±san±ni dhovant± bodhimhi udaka½ sińcant± ±hiŗ¹anti, tesu vattabbameva natthi asukavih±re “cetiya½ vandiss±m±”ti nikkhamitv± pasannacitt± antar± k±laŖkaront±pi anantar±yena sagge patiµµhahissanti yev±ti dasseti.