Navasivathikapabbavaººan±
379. Eva½ dh±tumanasik±ravasena k±y±nupassana½ vibhajitv± id±ni navahi sivathikapabbehi vibhajitu½ puna caparanti-±dim±ha. Tattha seyyath±pi passeyy±ti yath± passeyya. Sar²ranti matasar²ra½. Sivathik±ya cha¹¹itanti sus±ne apaviddha½. Ek±ha½ matassa ass±ti ek±hamata½. Dv²ha½ matassa ass±ti dv²hamata½. T²ha½ matassa ass±ti t²hamata½. Kamm±rabhast± viya v±yun± uddha½ j²vitapariy±d±n± yath±nukkama½ samuggatena s³nabh±vena uddhum±tatt± uddhum±ta½, uddhum±tameva uddhum±taka½. Paµik³latt± v± kucchita½ uddhum±tanti uddhum±taka½. Vin²la½ vuccati viparibhinnavaººa½, vin²lameva vin²laka½. Paµik³latt± v± kucchita½ vin²lanti vin²laka½. Ma½sussadaµµh±nesu rattavaººassa pubbasannicayaµµh±nesu setavaººassa yebhuyyena ca n²lavaººassa n²laµµh±nesu n²las±µakap±rutasseva chavasar²rasseta½ adhivacana½. Paribhinnaµµh±nehi navahi v± vaºamukhehi vissandam±napubba½ vipubba½, vipubbameva vipubbaka½. Paµik³latt± v± kucchita½ vipubbanti vipubbaka½. Vipubbaka½ j±ta½ tath±bh±va½ gatanti vipubbakaj±ta½. So imameva k±yanti so bhikkhu ima½ attano k±ya½ tena k±yena saddhi½ ñ±ºena upasa½harati upaneti. Katha½? Ayampi kho k±yo eva½dhammo eva½bh±v² eva½anat²toti. Ida½ vutta½ hoti– ±yu, usm±, viññ±ºanti imesa½ tiººa½ dhamm±na½ atthit±ya aya½ k±yo µh±nagaman±dikhamo hoti, imesa½ pana vigam± ayampi kho k±yo eva½dhammo eva½ p³tikasabh±voyeva, eva½bh±v² eva½ uddhum±t±dibhedo bhavissati, eva½anat²to eva½ uddhum±t±dibh±va½ anatikkantoti. Iti ajjhatta½ v±ti eva½ uddhum±t±dipariggaºhanena attano v± k±ye, parassa v± k±ye, k±lena v± attano, k±lena v± parassa k±ye k±y±nupass² viharati. Khajjam±nanti udar±d²su nis²ditv± udarama½sa-oµµhama½sa-akkhik³µ±d²ni luñcitv± luñcitv± kh±diyam±na½. Sama½salohitanti s±vasesama½salohitayutta½. Nima½salohitamakkhitanti ma½se kh²ºepi lohita½ na sussati, ta½ sandh±ya vutta½ “nima½salohitamakkhitan”ti. Aññen±ti aññena dis±bh±gena. Hatthaµµhikanti catusaµµhibhedampi hatthaµµhika½ p±µiyekka½ p±µiyekka½ vippakiººa½. P±daµµhik±d²supi eseva nayo. Terovassik±n²ti atikkantasa½vacchar±ni. P³t²n²ti abbhok±se µhit±ni v±t±tapavuµµhisamphassena terovassik±neva p³t²ni honti, antobh³migat±ni pana ciratara½ tiµµhanti. Cuººakaj±t±n²ti cuººa½ cuººa½ hutv± vippakiºº±ni. Sabbattha so imamev±ti vuttanayena khajjam±n±d²na½ vasena yojan± k±tabb±. Iti ajjhatta½ v±ti eva½ khajjam±n±dipariggaºhanena y±va cuººakabh±v± attano v± k±ye, parassa v± k±ye k±lena v± attano, k±lena v± parassa k±ye k±y±nupass² viharati. Idha pana µhatv± navasivathik± samodh±netabb±. Ek±hamata½ v±ti hi ±din± nayena vutt± sabb±pi ek±, k±kehi v± khajjam±nanti-±dik± ek±, aµµhikasaªkhalika½ sama½salohita½ nh±rusambandhanti ek±, nima½salohitamakkhita½ nh±rusambandhanti ek±, apagatama½salohita½ nh±rusambandhanti ek±, aµµhik±ni apagatasambandh±n²ti-±dik± ek± aµµhik±ni set±ni saªkhavaººapaµibh±g±n²ti ek±, puñjakit±ni terovassik±n²ti ek±, p³t²ni cuººakaj±t±n²ti ek±ti. Eva½ kho, bhikkhaveti ida½ navasivathik± dassetv± k±y±nupassana½ niµµhapento ±ha. Tattha navasivathikaparigg±hik± sati dukkhasacca½, tass± samuµµh±pik± purimataºh± samudayasacca½, ubhinna½ appavatti nirodhasacca½, dukkhaparij±nano samudayapajahano nirodh±rammaºo ariyamaggo maggasacca½. Eva½ catusaccavasena ussakkitv± nibbuti½ p±puº±t²ti ida½ navasivathikaparigg±hak±na½ bhikkh³na½ y±va arahatt± niyy±namukhanti.
Navasivathikapabba½ niµµhita½.
Ett±vat± ca ±n±p±napabba½, iriy±pathapabba½, catusampajaññapabba½, paµik³lamanasik±rapabba½, dh±tumanasik±rapabba½, navasivathikapabb±n²ti cuddasapabb± k±y±nupassan± niµµhit± hoti. Tattha ±n±p±napabba½, paµik³lamanasik±rapabbanti im±neva dve appan±kammaµµh±n±ni, sivathik±na½ pana ±d²nav±nupassan±vasena vuttatt± ses±ni dv±das±pi upac±rakammaµµh±n±nev±ti.
K±y±nupassan± niµµhit±.