Paramparabhojanakath±

2. Paramparabhojanakath±ya½ pana parassa parassa bhojana½ paramparabhojana½. Ki½ ta½? Paµhama½nimantitabhatta½ µhapetv± ańńassa bhojanakiriy±. Paramparabhojana½ gaŗabhojana½ viya vińńattitoca nimantanato ca na pasavat²ti ±ha “paramparabhojana½ pan±”ti-±di. Pana-saddo visesatthajotako.Vikappan±vaseneva ta½ bhatta½ asanta½ n±ma hot²ti anupańńattivasena vikappana½ aµµhapetv±yath±pańńattasikkh±padameva µhapita½. Pariv±re (pari. 86) pana vikappan±ya½ anuj±nanampianupańńattisadisanti katv± “catasso anupańńattiyo”ti vutta½, mah±paccariy±d²suvuttanaya½ pacch± vadanto p±¼iy± sa½sandanato parammukh±vikappanameva patiµµh±peti. Kecipana “tad± attano santike µhapetv± bhagavanta½ ańńassa abh±vato thero sammukh±vikappana½n±k±si, bhagavat± ca visu½ sammukh±vikappan± na vutt±, tath±pi sammukh±vikappan±pivaµµat²”ti vadanti. Teneva m±tik±µµhakath±yampi (kaŖkh±. aµµha. paramparabhojanasikkh±padavaŗŗan±)“yo bhikkhu pańcasu sahadhammikesu ańńatarassa ‘mayha½ bhattapacc±sa½ tuyha½ damm²’tiv± ‘vikappem²’ti v± eva½ sammukh± v± ‘itthann±massa damm²’ti v± ‘vikappem²’tiv± eva½ parammukh± v± paµhamanimantana½ avikappetv± pacch± nimantitakule laddhabhikkhatoekasitthampi ajjhoharati, p±cittiyan”ti vutta½.
Pańcahi bhojanehi nimantitassa yena yena paµhama½ nimantito, tassa tassa bhojanatouppaµip±µiy± avikappetv± v± parassa parassa bhojana½ paramparabhojananti ±ha “sacepana m³lanimantana½ heµµh± hoti, pacchima½ pacchima½ upari, ta½ uparito paµµh±ya bhuńjantassa±patt²”ti. Hattha½ anto pavesetv± sabbaheµµhima½ gaŗhantassa majjhe µhitampi antohatthagata½ hot²ti ±ha “hattha½ pana…pe… yath± yath± v± bhuńjantassa an±patt²”ti. Kh²rassarasassa ca bhattena amissa½ hutv± upari µhitatt± “kh²ra½ v± rasa½ v± pivato an±patt²”tivutta½.
“Mah±-up±sakoti gehass±miko. Mah±-aµµhakath±ya½ ‘±patt²’ti vacanena kurundiya½‘vaµµat²’ti vacana½ viruddha½ viya dissati. Dvinnampi adhipp±yo mah±paccariya½ vibh±vito”timah±gaŗµhipade vutta½.
Sabbe nimantent²ti akappiyanimantanavasena nimantenti. “Paramparabhojana½ n±ma pańcanna½bhojan±na½ ańńatarena bhojanena nimantito, ta½ µhapetv± ańńa½ pańcanna½ bhojan±na½ ańńatara½bhojana½ bhuńjati, eta½ paramparabhojana½ n±m±”ti vuttatt± satipi bhikkh±cariy±ya paµhama½laddhabh±ve “piŗ¹±ya caritv± laddha½ bhatta½ bhuńjati, ±patt²”ti vutta½.
Vimativinodaniya½ (vi. vi. µ². p±cittiya 2.229) pana “kh²ra½ v± rasa½ v±tipańcabhojan±missa½ bhattato upari µhita½ sandh±ya vutta½. Tańhi abhojanatt± uppaµip±µiy±pivatopi an±patti. Ten±ha ‘bhuńjanten±’ti-±d²”ti vutta½. Vajirabuddhiµ²k±ya½(vajira. µ². p±cittiya 229) pana “ettha ‘mah±-up±sako bhikkh³ nimanteti…pe…pacch± laddha½ bhatta½ bhuńjantassa ±patti. Piŗ¹±ya caritv± laddhabhatta½ bhuńjati, ±patt²’tiaµµhakath±ya½ vacanato, ‘k±lasseva piŗ¹±ya caritv± bhuńjimh±’ti p±¼ito,khandhake ‘na ca, bhikkhave, ańńatra nimantane ańńassa bhojjay±gu paribhuńjitabb±, yo bhuńjeyya,yath±dhammo k±retabbo’ti vacanato ca nimantetv± v± pavedetu animantetv± v±, paµhamagahitanimantitassabhikkhuno paµhamanimantanabhojanato ańńa½ ya½ kińci parasantaka½ bhojana½ paramparabhojan±patti½karoti. Attano santaka½, saŖghagaŗato laddha½ v± agahaµµhasantaka½ vaµµati, nimantanato paµhama½nibaddhatt± pana niccabhatt±diparasantakampi vaµµat²”ti vutta½.