Saªketakammakath±vaººan±

119. Saªketakammakath±ya½ ocarake vuttanayenev±ti ettha avassa½ h±riye bhaº¹eti-±din± (p±r±. aµµha. 1.118) vuttanayeneva. P±¼iya½ “ta½ saªketa½ pure v± pacch± v±”ti tassa saªketassa pure v± pacch± v±ti attho. “Ta½ nimitta½ pure v± pacch± v±”ti etth±pi eseva nayo.

Nimittakammakath±vaººan±

120. Nimittakammakath±ya½ akkhinikhaºan±dinimittakamma½ pana lahuka½ ittarak±la½, tasm± taªkhaºeyeva ta½ bhaº¹a½ avaharitu½ na sakk±. Nimittakamm±nantarameva gaºhitu½ ±raddhatt± teneva nimittena avaharat²ti vuccati. Yadi eva½ purebhattappayogova esoti v±do pam±ºabh±va½ ±pajjat²ti? N±pajjati. Na hi saªketakamma½ (p±r±. 119) viya nimittakamma½ k±laparicchedayutta½. K±lavasena hi saªketakamma½ vutta½, kiriy±vasena nimittakammanti ayameva tesa½ viseso. “Ta½ nimitta½ pure v± pacch± v± ta½ bhaº¹a½ avaharati, m³laµµhassa an±patt²”ti ida½ pana nimittakaraºato pure gaºhantassa ceva nimittakamme ca katepi gaºhitu½ an±rabhitv± pacch± sayameva gaºhantassa ca vasena vutta½.