5. D±n³papattisutta½

35. [D². ni. 3.337] “aµµhim±, bhikkhave, d±n³papattiyo. Katam± aµµha? Idha, bhikkhave, ekacco d±na½ deti samaºassa v± br±hmaºassa v± anna½ p±na½ vattha½ y±na½ m±l±gandhavilepana½ seyy±vasathapad²peyya½. So ya½ deti ta½ pacc±s²sati [pacc±si½sati (s². sy±. ka½. p².)]. So passati khattiyamah±s±le v± br±hmaºamah±s±le v± gahapatimah±s±le v± pañcahi k±maguºehi samappite samaªg²bh³te paric±rayam±ne. Tassa eva½ hoti– ‘aho vat±ha½ k±yassa bhed± para½ maraº± khattiyamah±s±l±na½ v± br±hmaºamah±s±l±na½ v± gahapatimah±s±l±na½ v± sahabyata½ upapajjeyyan’ti! So ta½ citta½ dahati, ta½ citta½ adhiµµh±ti, ta½ citta½ bh±veti. Tassa ta½ citta½ h²ne vimutta½ [h²nedhimutta½ (sy±. p².) vimuttanti adhimutta½, vimuttanti v± vissaµµha½ (µ²k±sa½vaººan±)], uttari abh±vita½, tatr³papattiy± sa½vattati. K±yassa bhed± para½ maraº± khattiyamah±s±l±na½ v± br±hmaºamah±s±l±na½ v± gahapatimah±s±l±na½ v± sahabyata½ upapajjati. Tañca kho s²lavato vad±mi, no duss²lassa. Ijjhati, bhikkhave, s²lavato cetopaºidhi visuddhatt±.

“Idha pana, bhikkhave, ekacco d±na½ deti samaºassa v± br±hmaºassa v± anna½ p±na½ vattha½ y±na½ m±l±gandhavilepana½ seyy±vasathapad²peyya½. So ya½ deti ta½ pacc±s²sati. Tassa suta½ hoti– ‘c±tumah±r±jik± [c±tummah±r±jik± (s². sy±. ka½. p².)] dev± d²gh±yuk± vaººavanto sukhabahul±’ti. Tassa eva½ hoti– ‘aho vat±ha½ k±yassa bhed± para½ maraº± c±tumah±r±jik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjeyyan’ti. So ta½ citta½ dahati, ta½ citta½ adhiµµh±ti, ta½ citta½ bh±veti. Tassa ta½ citta½ h²ne vimutta½, uttari abh±vita½, tatr³papattiy± sa½vattati. K±yassa bhed± para½ maraº± c±tumah±r±jik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjati. Tañca kho s²lavato vad±mi, no duss²lassa. Ijjhati, bhikkhave, s²lavato cetopaºidhi visuddhatt±.

“Idha pana, bhikkhave, ekacco d±na½ deti samaºassa v± br±hmaºassa v± anna½ p±na½ vattha½ y±na½ m±l±gandhavilepana½ seyy±vasathapad²peyya½. So ya½ deti ta½ pacc±s²sati. Tassa suta½ hoti– t±vati½s± dev±…pe… y±m± dev±… tusit± dev±… nimm±narat² dev±… paranimmitavasavatt² dev± d²gh±yuk± vaººavanto sukhabahul±ti. Tassa eva½ hoti– ‘aho vat±ha½ k±yassa bhed± para½ maraº± paranimmitavasavatt²na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjeyyan’ti. So ta½ citta½ dahati, ta½ citta½ adhiµµh±ti ta½ citta½ bh±veti. Tassa ta½ citta½ h²ne vimutta½, uttari abh±vita½, tatr³papattiy± sa½vattati. K±yassa bhed± para½ maraº± paranimmitavasavatt²na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjati. Tañca kho s²lavato vad±mi, no duss²lassa. Ijjhati, bhikkhave, s²lavato cetopaºidhi visuddhatt±.

“Idha pana, bhikkhave, ekacco d±na½ deti samaºassa v± br±hmaºassa v± anna½ p±na½ vattha½ y±na½ m±l±gandhavilepana½ seyy±vasathapad²peyya½. So ya½ deti ta½ pacc±s²sati. Tassa suta½ hoti ‘brahmak±yik± dev± d²gh±yuk± vaººavanto sukhabahul±’ti. Tassa eva½ hoti– ‘aho vat±ha½ k±yassa bhed± para½ maraº± brahmak±yik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjeyyan’ti. So ta½ citta½ dahati, ta½ citta½ adhiµµh±ti, ta½ citta½ bh±veti. Tassa ta½ citta½ h²ne vimutta½, uttari abh±vita½, tatr³papattiy± sa½vattati. K±yassa bhed± para½ maraº± brahmak±yik±na½ dev±na½ sahabyata½ upapajjati. Tañca kho s²lavato vad±mi, no duss²lassa; v²tar±gassa, no sar±gassa. Ijjhati, bhikkhave, s²lavato cetopaºidhi v²tar±gatt±. Im± kho, bhikkhave, aµµha d±n³papattiyo”ti. Pañcama½.