2. Arahattapañh±sutta½
315. “‘Arahatta½, arahattan’ti, ±vuso s±riputta, vuccati. Katama½ nu kho, ±vuso arahattan”ti? “Yo kho, ±vuso, r±gakkhayo dosakkhayo mohakkhayo– ida½ vuccati arahattan”ti. “Atthi pan±vuso, maggo atthi paµipad± etassa arahattassa sacchikiriy±y±”ti? “Atthi kho, ±vuso, maggo atthi paµipad± etassa arahattassa sacchikiriy±y±”ti. “Katamo pan±vuso, maggo katam± paµipad± etassa arahattassa sacchikiriy±y±”ti? “Ayameva kho, ±vuso, ariyo aµµhaªgiko maggo etassa arahattassa sacchikiriy±ya, seyyathida½– samm±diµµhi samm±saªkappo samm±v±c± samm±kammanto samm±-±j²vo samm±v±y±mo samm±sati samm±sam±dhi. Aya½ kho ±vuso, maggo, aya½ paµipad± etassa arahattassa sacchikiriy±y±”ti. “Bhaddako, ±vuso, maggo bhaddik± paµipad± etassa arahattassa sacchikiriy±ya. Alañca pan±vuso s±riputta, appam±d±y±”ti. Dutiya½.