Uttaram±ºavavatthuvaººan±
439. Atha kho tehi sakuº¹akehi taº¹ulehi siddha½bhatta½ uttaº¹ulameva hot²ti ±ha “uttaº¹ulabhattan”ti. Bilaªga½ vuccati ±ran±la½ bilaªgato nibbattanato, tadeva kañjiyato j±tanti kañjiya½, ta½ dutiya½ etass±ti bilaªgadutiya½, ta½ “kañjikadutiyan”ti ca vutta½. Dhorak±n²ti dhoviy±ni. Yasm± th³latar±nipi “th³l±n²”ti vattabbata½ arahanti, tasm± “th³l±ni c±”ti vutta½. Gu¼adas±n²ti sutt±na½ th³lat±ya, kañjikassa bahalat±ya ca piº¹itadas±ni. Ten±ha “puñjapuñja…pe… das±n²”ti. Anuddisat²ti anu anu katheti. 440. Asakkaccanti na sakkacca½ an±darak±ra½, ta½ pana kammaphalasaddh±ya abh±vena hot²ti ±ha “saddh±virahitan”ti. Acitt²katanti citt²k±rapaccupaµµh±panavasena na citt²kata½. Ten±ha “citt²k±ravirahitan”ti-±di. Citt²k±rarahita½ v± acitt²kata½, yath± kata½ paresa½ vimhay±vaha½ hoti, tath± akata½. Cittassa u¼±rapaº²tabh±vo pana asakkaccad±neneva b±dhito. Apaviddhanti cha¹¹an²yadhamma½ viya apaviddha½ katv±, etena tasmi½ d±ne g±rav±karaºa½ vadati. Ser²saka½ n±m±ti “ser²sakan”ti eva½ n±maka½. Tucchanti parijanaparicchedavirahato ritta½.