2. Sa½sandanabrahmacariyakath±vaººan±
273. R³p±vacaramaggen±ti r³p±vacarajjh±nena. Tañhi r³pabhav³papattiy± up±yabh±vato maggoti vutto. Yath±ha “r³pupapattiy± magga½ bh±vet²”ti (dha. sa. 160). Idanti ida½ r³p±vacarajjh±na½. “Idhavih±yaniµµhahetubh³to r³p±vacaramaggo”ti-±dika½ d²penta½ vacana½ an±g±mimaggassa tabbh±vad²pakena “idha bh±vitamaggo”ti-±dikena katha½ samet²ti codetv± yath± sameti ta½ dassetu½ “pubbe pan±”ti-±di vutta½. Tattha “pubbe”ti imin± “idha bh±vitamaggo”ti-±dika½ vadanti, idh±pi pana “r³p±vacaramaggen±”ti-±dika½. Tattha an±g±m² ev±ti an±g±miphalaµµho eva. Jh±n±n±g±m²ti asamucchinnajjhattasa½yojanopi r³pabhave uppajjitv± an±vattidhammamagga½ bh±vetv± tattheva parinibb±yanato. Adhipp±yoti yath±vutto dvinna½ aµµhakath±vacan±na½ avirodhad²pako adhipp±yo. Idh±ti k±maloke. Tatth±ti brahmaloke. Ettha ca parav±d² eva½ pucchitabbo “t²hi, bhikkhave, µh±neh²”ti sutta½ ki½ yath±rutavasena gahetabbattha½, ud±hu sandh±yabh±sitanti? Tattha j±nam±no sandh±yabh±sitanti vadeyya. Aññath± “paranimmitavasavattideve up±d±y±”ti-±di vattu½ na sakk± “deve ca t±vati½se”ti vuttatt±. Yath± hi tassa “seyyath±pi devehi t±vati½sehi saddhi½ mantetv±”ti-±d²su viya sakka½ devar±j±na½ up±d±ya k±m±vacaradevesu t±vati½sadev± p±kaµ± paññ±t±ti tesa½ gahaºa½, na teyeva adhippet±ti suttapadassa sandh±yabh±sitattha½ sampaµicchitabba½, eva½ “idha brahmacariyav±so”ti etth±pi anavajjasukha-aby±sekasukhanekkhammasukh±disannissayabh±vena mah±nisa½sat±ya s±sane pabbajj± “idha brahmacariyav±so”ti imasmi½ sutte adhippet±. S± hi uttarakuruk±na½ dev±nañca anok±sabh±vato dukkar± dullabh± ca. Tattha s³riyaparivatt±d²hipi devesu maggapaµil±bh±ya atthit± vibh±vetabb±, uttarakuruk±na½ pana vises±nadhigamabh±vo ubhinnampi icchito ev±ti.
Sa½sandanabrahmacariyakath±vaººan± niµµhit±.
Brahmacariyakath±vaººan± niµµhit±.